Haçlı Seferi ve Cihat

Haçlı Seferi Hristiyanlık’ta, cihat İslam’da tanım gereği vardır. Yani, her ikisi de dünya üzerindeki herkesi Hristiyan / Katolik ve/ya Müslüman yapmak ister, karşı çıkanı da öldürür. Tektanrılı dinlerin bu yönü var ama iki dinin de tanıdığı ve kökeni olan Musevilik’te bu globallik pek yok ama onda da, Sefaradlar, Eşkenazlar ve ABD’deki Musevi zenciler var (bunların tarihi için ansiklopediye bakınız). 

Haçlı seferleri ilgili bir yanlış kanı, onların her zaman İslam’a karşı yapıldığıdır. Oysa, o zamanlar dünyanın kültürel merkezi olan ortodoks İstanbul’a yönelik 2 haçlı seferi mevcuttur. 1’i çocuklardı, 1’i geç kaldı. 1’i çok hoştur: Ayı Viking’in teki gelmiş Ayasofya’ya, kılıcıyla adını taşa kazımış, hala oradadır. 

Hristiyanlık ve İslam bugün, Cebelitarık’tan Filipinler’e uzanan ve neredeyse 180 meridyen boyunca uzanan bir fay hattı boyunca, kuzey-güney konumuyla yerleşiktir. 

İspanya ve Portekiz neredeyse 850 yıl boyunca Müslüman işgalinde kaldı ve bugün AKP’nin kullandığı deyim olan ‘yeniden fetih’ ve engizisyon ile dünyaya açıldı ve aslında bir İtalyan olan Kristof Kolomb ile başlayarak dünya egemeni oldu. 

Kavimler Göçü, İslam’dan bağımsız olarak Avrupa’yı yüzyıllarca bloke etti. Avrupa 1250’lerden itibaren kendini toparlamaya ve rönesansa doğru evrilmeye başladı. Bunun da ilk belirtisi İslam ve Eski Yunan klasiklerinin Latince’ye çevrilmeye başlanması oldu. 

Eskiden güney zengin ve uygar idi, şimdi kuzey zengin ve uygar. 

İslam 850-1250 arasında uygarlıgın simgesiydi. İbn-i Sina’nın tıp kitabı yüzyıllarca Avrupa’da kullanıldı. 

Bu süreçlerde 3 farklı / kritik olgu var: 

Bir: 11. Yüzyıl Ön Asya’sında rönesans ve engizisyon biraradaydı. 

İki: 1250’de dünyayı kasıp kavuran Cengiz Han devleti, Osmanlı İmparatorluğu’nun kurulmasından Batı’nın rönesansa geçmesine kadar bir dizi sonuç yarattı ama asıl önemlisi İslam’ı durdurdu, Bağdat’ı sıfırladı (Müslüman Kürtler’in bu savaşta karşı tarafı tutması ilginç bir durumdur). 

Üç: Marco Polo yine 1250’lerde doğudan batıya giderken; aynı tarihlerde çok az bilinen biçimde bir papaz, Pekin’den İstanbul’a oradan da Roma ve Paris’e yolculuk yaptı. 

Bu kritik göstergelerin anlamı ne? Çok: 

Bugünkü İslam’ın güneyliği para nedeniyle değildir, çünkü bazılarının epeyi parası var. 

Uygarlığın (bilimin, sanatın, düşünün) ve rönesansın yer değiştirmesinin devimselleri, 5.000 yıllık dünya sistemi modelleri tasarlanmasına karşın, nedense bu konular pek üzerinde çalışılmadığı için, tam olarak çizilmedi. 

Demokrasi uygarlık demek değil, Eski Yunan demokrat falan değildi: Atina’nın nüfusunun üçte biri köleydi. 

Demokrasi; bilim, sanat, düşün yaratmıyor. Öyle olsaydı, Nazi Almanyası bunlardan mahrum kalırdı ama öyle olmadı. 

Demokrasi geleneği, şura geleneği olmasına karşın, İslam’da yok. Hristiyanlık ise, onlarca savaş, milyonlarca ölüm ile bunları öğrendi. Biz 100 küsur yıldır deniyoruz ama sonuç ortada. Bugünkü AB’nin demokratik olduğunu ise pek söyleyemiyoruz: Bir dolaylı gösterge, ırkçı partilerin % 20 düzeyinde oy alması. 

Peki, bugünkü durumun teşhisi ne? 

İslam ve Hristiyanlık bir kez daha kapışıyor. ABD; Tunus’ta, Libya’da, Mısır’da, Yemen’de demokrasi filan kuramaz ve öyle bir amacı da yok. Sorun petrol de değil, çünkü askeri masraflar ABD’yi batırdı bile. 

Asıl sorun, ABD’de ve AB’de artan Müslüman nüfus oranı. Onlar asimile edilmek, ondan önce de korkutulmak isteniyor ama bu kumpas işlemeyecek. Üçüncü Dünyalılar uyanık olduğundan değil, başıbozuk olduğundan dolayı. 

Tekkutup da çöktü ve yeni bir orta çağdayız. Batı bilimi yüzyıldır çakıldığı yerde, bakınız fizik. Paradigmatik faşizm, 800 milyonluk atıl bir nüfusu bloke etti. CERN ve NASA artık dünya bilim merkezleri değil. 

Ne kaldı geriye?: 

Barbarlık. 

O barbarlık, Kavimler Göçü gibi, dünyayı bir kez daha harmanlayacak ve fermente edecek. Yani, bizler şu sıralar tarihin feçesiyiz ve kuburuyuz. 

Gerçeğin çölüne hoşgeldiniz.