Halksız demokrasi - Kanatsız kuşlar

Neden "Halksız Demokrasi"?

Bilinen en genel tanımıyla, demokrasi, halkın kendi kendini yönetmesidir. İyi yönetmesi değildir. İyi ve kötü göreceli kavramlardır. Herkese göre değişebilir.

Yönetimlerin iyi veya kötü olarak nitelendirilmesinde demokratik olup olmadıkları esas alınmalıdır. Demokratik yönetimler iyi yönetimlerdir.

Demokrasi halkın kendi kendisini yönetmesiyse * halksız* demokrasi olmaz. Halksız demokrasi denemek kuşları kanatsız olarak uçurmaya çalışmaya benzer. Kuşlar kanatsız uçamazlar.

Ülkemizde bugüne kadar, vatandaşlar, kendi yönetimleri üzerinde pek fazla söz sahibi olamamışlardır. Millet iradesinin üzeri çeşitli bahanelerle hep örtülmüştür. 

Millet iradesi ortaya çıkarılmadığı halde, sanki ortaya konmuş gibi, başkaları tarafından kullanılmıştır. Doğal olarak kullanılan irade milletin değil başkalarının iradesi olmuştur. Değişik zümreler, zamana ve zemine göre, cumhuriyet kurulduğundan beri kendi iradelerini halkın iradesinin yerine ikame etmeyi başarabilmişlerdir.

Halkın yönetime katılması doğrudan veya dolaylı yollardan engellenerek 1923 yılından beri Türkiye'de bir halksız demokrasi rejimi denenmektedir. 

Bu deneme nedeniyle Türkiye Cumhuriyeti vatandaşları, millet olarak bir arada yaşamak için gerekli, asgari müşterek değerler üzerinde uzlaşı arama ve sağlama imkanı bulamamışlardır.  Oysa bu uzlaşı millet olarak birlikte yaşamamızın olmazsa olmaz ön şartıdır. Bu yapılamadığı için giderek keskinleşen farklılıklar toplumun birlikte yaşama arzu ve isteğini, diğer bir deyişle,  birlik ve beraberliğini tehdit eder boyuta ulaşmıştır. TEHDİT VARLIĞIMIZIN DEVAMI AÇISINDAN YAŞAMSAL NİTELİKTE VE BOYUTTADIR.

Binlerce sorunla uğraşıyor gibi görünse de ülkemizin tek bir sorunu vardır. Demokratik olmamak. Varlığımızı tehdit eden sorunların çözülememesinin nedeni * halksız demokrasi* çabasıdır. Toplumsal ortak yaşam alanımızı demokratikleştiremediğimiz sürece sorunların çözüm mümkün değildir. 

Demokrasi sorunları çözen sihirli bir değnek değildir. Sorunların çözümü için uygun ortam ve mekanizmaların oluşturulmasını sağlar. Amaç değil araçtır. Amaç toplumsal huzur, güvenlik ve refahtır.   

Sorunlarını toplum kendisi çözecektir. Çözüm için sorunların toplum tarafından tanımlanması, tartışılması ve çözüm yolları üzerinde uzlaşılması gerekir. Bu sürecin ön şartı demokratik ortamdır. Demokrasidir.

Türk milleti- TÜRKİYE de yaşayan herkesi kastediyorum - sorunlarını demokrasi kuralları içinde konuşarak ve uzlaşarak, barış içinde çözebilecek güce ve olgunluğa sahiptir. Aksini düşünmek millet olarak bir arada yaşama gücümüzün, azim ve irademizin olmadığını kabul etmek olur.

Tüm farklılaşma ve zıtlaşmalara rağmen bizi millet olarak bir bütün halinde tutacak ortak değerlere fazlasıyla sahip olduğumuza  inanıyorum. 

Ancak demokratik ortam oluştuğunda yüzyılların birikimi olan sorunların kısa sürede ve kolayca çözülmesi beklenmemelidir. Hedef sorunları makul bir sürede çözmek olmalıdır.  Kabul edilebilecek süre, toplumun bugünkü maddi ve manevi farklılaşmaların yarattığı sıkıntıları göğüsleyerek, parçalanmadan birlikte yaşamaya devam edebileceği süredir.  Türkiye güç bir sınavdan geçmektedir. Yüzyılların demokrasisiz düzeni bugünkü nesillerin sırtına ağır sorunlar yüklemiştir. Bugünkü sorunlarımız Osmanlı Devletinin duraklama döneminden bu yana gelişen tarihsel sürecin önümüze yığdığı sorunlardır. Cumhuriyetin halksız demokrasi denemesi de çözüm aranmasını erteleyerek sorunların boyutunu büyütmüştür.

Demokrasiyi özümseyip, demokratik kuralları işletirsek sorunlarımızı çözebiliriz. Yol uzun, yorucu ve zahmetlidir. Ancak sonu aydınlıktır. Yorulmaya değer. Yolun adı demokrasidir. Huzura, mutluluğa ve refaha gittiği bilinen yegane yoldur.

Millet iradesini ortaya çıkarmaya ve ona saygı duymaya ne dersiniz ........

Sizlerle halksız demokrasimizin nedenleri, sonuçları ve nasıl halklı hale dönüştürebileceğimiz konusundaki düşüncelerimi paylaşmayı planlıyorum. Okursanız sevinirim. 

Halksız demokrasimizin tarihsel sürecinde görüşmek üzere....