Hani benim sarı, güdümlü, kontra sendikam nerde?

Gelin bu yazıda “sarı sendika” nedir onu konuşalım.

Sarı sendika, güdümlü sendika, kontra sendika gibi farklı isimlerle adlandırılan bu sendikalar iş ve emek tarihi boyunca hep var olmuşlardır.
İsimleri farklı farklı da olsa bu tür sendikaların işlevleri hep aynı olagelmiştir. Biz bu yazıda “Sarı sendika” deyimini kullanacağız.
“Sarı sendika” deyimi nereden çıkmış diye soracak olursanız, hikâye şöyle:
Bir fabrikada işçiler çalışma koşullarının kötülüğü, ücretlerin azlığı vs nedenlerle hak almak ve mücadele etmek için sendika kurmaya karar veririler.
Kurarlar da...
Bu durumda patron boş durur mu?
Durmaz.
Hemen ustabaşını ve kendine yakın birkaç işçiyi acil toplantıya alır ve kurulan sendikadan bahseder.
Ustabaşı ve patron yanlısı birkaç işçi bu sırada bön bön patronun suratına bakmaktadırlar.
Patron “ Eğer bu sendika tüm işçileri yanına alır ve haklarını almaya başlarlarsa o gün yandığımızın resmidir.” der.
Ustabaşı ve patron yanlısı birkaç işçi bu sırada hala patronun suratına bön bön bakmaya devam ediyor olacaklar ki patron açıklama ihtiyacı duyar.
“Misal ben işçileri 3 kuruş paraya, öldüresiye çalıştırmıyor muyum?”
Ustabaşı ve patron yanlısı bu birkaç işçi: “Evet 3 kuruş paraya öldüresiye çalıştırıyorsun.” derler.
Patron, ”O işçileri 3 kuruş paraya öldüresiye çalıştırdığım için para kazanmıyor muyum?”
Ustabaşı ve patron yanlısı bu birkaç işçi: “Evet 3 kuruş paraya öldüresiye çalıştırdığın için para kazanıyorsun.” derler.
Patron “Peki, kazandığım o paralardan size de birer kuruş veriyor ve az çalışmanıza göz yummuyor muyum?”
Ustabaşı ve patron yanlısı bu birkaç işçi: “Evet Allah razı olsun bize birer kuruş fazla veriyor ve az çalışmamıza göz yumuyorsun.” .
Patron: “A benim ustabaşı ve patron yanlısı birkaç işçim, bu işçiler sendika kurarlarsa hem insanca çalışma koşulları hem de insanca yaşayabilecekleri bir ücret isteyecekler.”
Ustabaşı ve patron yanlısı birkaç işçi bu sırada hala anlamamış bir ifade ile patronun suratına bakmaya devam ediyorlardır.

“Onlara insanca yaşayacakları ücret verir ve insanca çalışma koşulları sağlamak zorunda kalırsam kazandığım para azalır. Bu durumda da hem size verdiğim birer kuruşu kesmek zorunda kalırım hemde az çalışmanıza göz yumamam.”
Bu sözler üzerine ustabaşı ve patron yanlısı birkaç işçi, patronun suratına bön bön bakmayı keserler ve hep bir ağızdan “vay anarşikler” deyiverirler.
Deyiverirler ama ne yapacakları konusunda yine patrondan medet ummaktadırlar.
Patron: “Ya sonunda anladınız durumu. Şimdi beni iyi dinleyin. Bunu engellemenin bir yolu var.”
Ustabaşı ve patron yanlısı birkaç işçi: “Acaba nedir, nedir?”
Patron: “Siz hemen bir sendika kuracaksınız ve işçileri o sendikaya üye yapacaksınız.”
Ustabaşı ve patron yanlısı birkaç işçi genelde patronun söylediklerini yapma alışkanlığı içinde olduklarından olsa gerek her ne kadar kabul etseler de, bu işi tek başlarına yapacak ne becerileri ne de cesaretleri vardır.
O nedenle patrondan sendika bürosu olarak kullanmak üzere bir yer isterler. Patron da fabrika bahçesinde bulunan ve dış cephesi sarıya boyalı bir binayı kullanmalarına izin verir.
O günden sonra işçiler hangi sendika dendiğinde binanın rengi yüzünden “sarı sendika” deyimini kullanırlar.
Patron tarafından, ustabaşı ve patron yanlısı birkaç işçiye kurdurulan bu sendika işçilerin haklarını almaktan çok patronla işbirliği yapar.
O günden sonra da o vb sendikalara işçiler “sarı sendika” derler.
İşte hem o gün hem de o günden çok sonraları nerede işçiler emekçiler hak almak için bir sendika kurmaya, mücadele etmeye kalksalar aynı senaryo oynanır durur.
Bir gece bakanlar, müsteşarlar idare yanlısı birkaç memuru ve müdürü toplar sendika kurdururlar. Sonra iktidar değişir yeni gelen bakan kendine yakın yeni bir sendika ister aynı sarılık içinde oyun oynanırda oynanır.
Bu oyunu bozmanın bir tek yolu vardır.

Acaba nedir, nedir?

İşçiler, emekçiler bu sarı sendikaları iyi bilecek, iyi belleyecek ve onlardan uzak duracak. Ufak menfaatler için buralara üye olmayacaklar.
Sağlıcakla…