Harfsiz bir mektup

Bir mektup yazmak isterdim. Tek bir kişiye değil, tanıdığım tanımadığım herkese gönderilmiş olsun… Gönderen ben olayım, alıcı tüm insanlar…

Kağıdım gökyüzü olsun, kalemim değişsin gece ya da gündüze göre. Kaldırıp başını gökyüzüne bakan herkes okusun bu mektubu. Tüm alfabelerin harflerini alayım avucuma ve savurayım ortalığa. Ve tüm renkleri de, harflerin arkasından sıraya dizeyim. Gündüz bakan gökkuşağını görsün, hangi rengi isterse seçsin ya da hepsini kullansın. İstediği harfle, istediği renkle; istediği cümleleri yazsın.

Gece okumak isteyene, yıldızlar olsun harflerim. Kaysın birbiri ardı sıra, tüm evreni dolaşsın, tüm güzel dilekleri toplasın. Çoban yıldızı olsun en parlağı, yol göstersin, hayat çıkmazında yolunu kaybedenlere…

Toplansın gökyüzünde hep birlikte, bulut olsun ve yağsın en güzel bereketlerle çorak yüreklere…

Kim bilir, belki de yazdım.

Harfleri orta yere saldım,

Harfsiz bir mektup yazdım,

Alıcı herkes oldu

Kelimeleri okuyanlar dizdi,

Tümceler okuyandan geldi,

Anlamlar değişti, okuyanın niyetine

Ve yüreğine göre…

Her şeyi anlatmak istedim

Herkesin anladığı farklıydı anlattıklarımdan, oysa

Ben onların yükledikleri anlamları

Düşünmemiştim bile…

O yüzden

Harfleri orta yere saldım

Harfsiz bir mektup yazdım

İçindeki kelimeler ve renkler

Okuyanın yüreğine göre….