Hastanın Vay Haline!

Sağlık hizmetlerinden faydalanma ihtiyacı bulunan bir vatandaş olarak sağlık hizmetlerine kolay erişim amacıyla ALO 182’den Merkezi Hekim Randevu Sistemini (MHRS) aradım.

Karşıma saygılı, nazik bir ses çıktı.

Ankara Atatürk Eğitim ve Araştırma Hastanesinin endokrinoloji ve romatoloji bölümüne sevk yaptırabilmem için iç hastalıkları (dahiliye) servisi için randevu istedim. Yaklaşık 10 (on) gün sonraya, 23.02.2015 tarihine randevu verdiler.

Randevu saatinde iç hastalıkları (dahiliye) polikliniğine gittim, iç hastalıkları servisindeki uzman doktor “endokrinoloji” ve “romatoloji” bölümüne sevkimi yaptı. Hastanenin üst katındaki “romatoloji” servisinde görevli bayan sekretere konuyu izah ettim. Sekreter, bana, 2 (iki) ay, yani 60 (altmış) gün süreyle randevularının dolu olduğunu söyledi ve sonrası için de randevu alamayacağını ifade etti. ALO 182 randevu hattını arayarak endokrinoloji servisi için randevu istedim. Telefondaki saygılı ve nazik bir başka ses, 15 (on beş) gün süreyle randevularının dolu olduğunun, 16'ncı ve artı günler için randevu veremeyeceklerini, benim on beş gün sonraya randevu alabilmem için her gün belirli aralıklarla ALO 182 randevu hattını aramamı söyledi.

24.02.2015 tarihi itibariyle “http://mhrs.gov.tr” üzerinden de şansımı denemek istedim. 10.03.2015 tarihi itibariyle randevu alabileceğimi görünce heyecanlandım. Saat 10.00’dan 11.20’ye değin her 10 dakika için 9 (dokuz) adet randevu kutusu olduğunu gördüm. Hangisini işaretleyim diye saat 10.00’dan itibaren tek tek tıklamaya başladım, ancak, hiçbir randevu saati için randevu alamadım. Kutulara "tık diyemedim. Saat 16.30 sularında ALO 184 randevu hattını arayarak karşıma çıkan bir başka saygılı, nazik erkek görevliye durumu izah ettim. O, 15 (on beş) gün süreyle randevunun dolu olduğunu söyledi. “Ne yapabilirim, nasıl randevu alabilirim?” dediğimde, hergün erken saatte ALO 182 hattını arayarak şansımı denememi söyledi.

Hasta hakları; sağlık hizmetlerinden faydalanma ihtiyacı bulunan kişilerin, sırf insan olmaları sebebiyle sahip bulundukları ve Türkiye Cumhuriyeti Anayasası’nda, milletlerarası andlaşmalarda, kanunlarda ve diğer mevzuatta teminat altına alınmış bulunan haklarını ifade ediyor.

Ben; yaşlı, kimsesiz insanların, genç olmakla birlikte özürlü insanların nasıl randevu alacağını, mevcut durumun bir eziyet olduğunu, randevu alacağı süreye değin hastalığının hangi aşamaya geleceğini, belki de artacağını, randevuların 15 günlük bir süreyle bağlı olarak değil daha fazla süre için de verilmesinin doğru olacağını söyledim. Beni saygıyla dinledi, şikâyet ve önerilerimi ALO 184 hattına yapabileceğini söyledi.

ALO 184 hattı Sağlık Bakanlığı’nın bir iletişim merkeziydi ve SABİM olarak tanımlanıyordu. SABİM’in sağlık sisteminde, yaşanan sorunların eş zamanlı tespiti ve sorunun çözümünde etkin olacak mekanizmaların ivedilikle harekete geçirilmesi suretiyle bir özdenetim işlevi sağlamak amacıyla kurulduğunu da öğrenmiş oldum.

Randevu almaktan sağlık hizmetlerinin özdenetimine yol mu alıyordum?

Hasta hakları konusunda bir de yönetmelik çıkartılmış.. Hasta Hakları Yönetmeliği..

Anayasa ihlallerinin harıl harıl tartışıldığı, kanunlarda yer alan hükümlerin rafa kaldırıldığı, tüzüklerin by pass edildiği ülkemizde bir yönetmeliği kim dinler ki..

Türkiye’de sağlık sistemi düzeldi mi?

Gelin siz karar verin..

İşte Türkiye'nin sağlık sisteminin çok ufak bir görüntüsü bu..

Sabahın erken saatinde Yenimahalle Devlet Hastanesine, Ankara Eğitim ve Araştırma Hastanesine, Atatürk Eğitim ve Araştırma Hastanesine, Numune Hastanesine, Onkoloji Hastanesine ve diğerlerine gidin, bir yığın hastanın sağa sola koşuşturduğunu görürsünüz.

Alacağınız sağlık hizmetinin kalitesini bir yana sadece poliklinik hizmeti açısından olaya bakın..

Paran varsa, doktoru yakından/uzaktan tanıyorsan, hastaneden bir tanıdığın veya araya hatırlı birini koyabiliyorsan işinin birinci basamağını geçtin demektir.

Ben, 25 Şubat sabahı itibariyle ALO 182 hattından 12.03.2015 tarihi itibariyle ancak saat 11.00 için randevu alabildim. Gemisini kurtaran kaptandım, ama, ben hâlâ kendimi düşünmüyorum, ancak, diğer kişiler için de elimden gelen bir şey yoktu.

Kısacası hastanın vay haline…