Umutlu muyuz, umutsuz muyuz?

Mutluluğu ailesinde bulan halkımız Türkiye’de yaşamaktan umutlu mu, umutsuz mu?

Türkiye İstatistik Kurumu (TUİK) 2013 yılında bir araştırma yapmış ve Türkiye nüfusunun yüzde 77’si umutlu, yüzde 23’ü umutsuz olarak çıkmış..

Umutlu Türkiye’nin umut yolunda kadınlar erkekleri yüzde bir puanla geçmiş.. Doğal olarak umutsuz kadınlar yüzde 22,5 iken, umutsuz erkekler yüzde 23,5. (Kadınlar: % 77,5 Erkekler % 76,5)

Araştırmanın verdiği sonuca göre Türkiye’nin en umutlu kenti Balıkesir..

Umut dağılımında;Balıkesir yüzde 86 ile ilk sırayı alırken, Isparta yüzde 85,8 ile ikinci sırayı, Bayburt, Bolu ve Rize ise yüzde 85,5 ile üçüncü sırayı almış..

En umutsuz kendimiz Diyarbakır...

Umutsuzluk dağılımında; Diyarbakır yüzde 64 ile birinci, Tunceli yüzde 67, 2 ile ikinci, Düzce yüzde 69 ile üçüncü..

TUİK halkın memnuniyetini de ihmal etmemiş, ölçmüş..

TÜİK, memnuniyet/memnuniyetsizlik araştırmasını 6 konu üzerinden değerlendirmiş: Adli hizmetler, SGK Hizmetleri, Eğitim Hizmetleri, Sağlık Hizmetleri, Ulaştırma Hizmetleri ve Asayiş Hizmetleri.

Halkın genel olarak kamu hizmetlerinden memnuniyet araştırmasında, sırasıyla; asayiş hizmetleri (% 79,4), sağlık hizmetleri (% 76,7), ulaştırma hizmetleri (% 76,4), eğitim hizmetleri (% 69,7), SGK hizmetleri (% 69,6), adli hizmetler (% 52,8) belirmiş durumda.

İlginçtir kamu hizmetlerinden memnuniyet düzeyinde en umutlu kentimiz Balıkesir çıkmış..

Balıkesir’de kamu hizmetlerinden memnuniyet düzeyi SGK hizmetlerinde yüzde 84,2, sağlık hizmetlerinde yüzde 83, eğitim hizmetlerinde 82,7, adli hizmetlerde yüzde 74, asayiş hizmetlerinde yüzde 88,7, ulaştırma hizmetlerinde yüzde 88,8..

En umutsuz kent Diyarbakır’ın kamu hizmetlerinden memnuniyet düzeyi ise SGK hizmetlerinde yüzde 49,5, sağlık hizmetlerinde yüzde 70,8, eğitim hizmetlerinde yüzde 66,1, adli hizmetlerde yüzde 36,6, asayiş hizmetlerinde yüzde 73,9, ulaştırma hizmetlerinde yüzde 67..

Toplumuz mutluluğu ailesinden alıyor..

Halkın yüzde 73’üne tüm ailesi, yüzde 12,9’una çocukları, yüzde 5,2’sine eşi, yüzde 2,9’una anne ve babası, yüzde 1,7’sine de torunları mutluluk kaynağı olmaktadır.

İlginçtir; halkın yüzde 2,5’i kendi kendine mutluluk veriyor.

Mutluluk kaynağımızda sevgi sağlıktan sonra geliyor..

Gelin görün ki, bireysel mutluluk kaynağımızda işimiz son sırada..

Demek ki;  ne kamu, ne de özel sektör çalışanların mutluluğu konusunda eğilmiyor, iş güvenliğine, düşük ücrete, sosyal haklara kulak tıkıyor, çalışanların sorunlarına önem vermiyor..

Oysa; üretimde kalite personelin iş mutluluğunda bitiyor..

TUİK’in verilerine göre halkın mutluluk kaynağında en yüksek değer sağlık koşulları..

Sağlık (% 68) birinci, Sevgi (% 15,2) ikinci, başarı (% 8,6) üçüncü, para (% 4,1) dördüncü, iş (% 2,3) beşinci..

2013 verilerine göre nüfusumuz 76.667.864 kişiden oluşuyor..

Bu nüfusun 38.473.360’ı erkek, 38.194.504’ü ise kadın..

Kişisel görüşüm o dur ki; TUİK’in araştırmaları bana pek inandırıcı gelmiyor..