Herkes kendini ispat edip bir yerlere gelmek zorunda; bence hayatın en büyük handikapı bu

Herkes kendini kendine göre bir iş bir uğraşla ispat edebilseydi yine de sorun yoktu; toplumdan onay alabilmen için gelmen/ulaşman gereken yerler/mevkiler de belirlenmiş. Bu denilen yerlere/mevkiilere gelemediğin zaman başarısızsın, beceriksizsin, önemsizsin, değersizsin.

 

Tövbe tövbe deli olacağım ya! Allahın cahili senin o önemli değerli dediğin şeyler/yerler/mevkiler beni belki de hiç ilgilendirmiyor. Hem zaten oralar herkesin ulaşabileceği yerler değil. Bilgi istiyor, beceri istiyor, yetmiyor torpil gerekiyor, paran olacak, adamın olacak...

 

Niye sen benim kendi istediğim, yeteneğime uygun şeyler yapmamı istemiyorsun. Belki ben çakmak taşından kızlara kolye yapacağım, çok para kazanacağım. Yok abi, bu ölümcül bir cehalet ve çaresi yok. 100 yıl geçecek ki insanlar anlasın.

 

Bir çiçekçi kızın çabasını genel müdüre değişmem. AKP'li değilsin. Paran yok zengin değilsin. Alevisin. Tunceli doğumlusun. Tabii ki böyle olunca tanıdığın çevren de olmuyor. Sen bu şartlarda genel müdür ol ben seni başbakan yapacağım!

 

Ayrıca niye kendimizi ispat etmemiz gerekiyor ki. Bazen de bu benim yeteneksizliğimden olmuyor. Torpil diyorum, torpil. Benim ne adamım var ne de madamım. Ben şimdi Boğaziçi Üniversitesini kazanamadım. Yüksek yüksek mevkilere gelemedim.Sümüklü kızını bana vermeyecen mi; al turşusunu kur.

 

Türkiye'de milyonlarca genç insan bu aptalca baskıyla karşı karşıya. Baba diyor ki ben seni bunun için mi okuttum. Biliyor musunuz, babam beni genel müdür olmak için okutmuş! Çeketini satmış üstelik! Hay senin ceketine! Tamam ben okudum, diplomam elimde; madem öyle kolaysa sen bul. Git 

Tayyibe bir genel müdürlük iste, bakalım veriyor mu?

 

Gençlik sırf bu nedenle bunalımda...Çocukcağız iyi kötü bir iş bulayım diye çırpınıyor eski kafalı anne babası "seni bunun için mi okuttuk" Sen niye olmadın genel müdür? Vasıfsizların fabrikasından asgari ücretle emekli!

 

Gençleri bunalıma sokuyorsunuz. Yollarını kaybediyorlar. Bırakın bu kendini ispat etme manyaklığını. Ne olmak istiyorsa o olsun ya, ne yapmak istiyorsa onu yapsın. Daha da önemlisi acizlerin yok ettiği ülkede ne olabilecekse o olsun.

 

İnsanların değer yargılarının canı cehenneme! Geliyorum zaten, kaldıracağım o genel müdür vali filam ne varsa...İnsanlarım yukarı bakmaktan boyun fıtığı oldu! İkiyim yuıkarsını! Genel müdürmüş, heç lazım değil!

 

Ya fert fert düşünmeyin şu işi. Bir kişinin başarısına bakıyorsunuz; sen ne yaptın, sen ne yaptın... Elli milyon eli iş tutacak insanımız var bizim. Ot yoldursaydık dünya lideriydik. Önemli olan koltuk değil, üretim. Üretip satıp para kazanacağız, hangi işi yaparsa yapsın. Mesleğin itibarı olmaz. Boş kafa bunlar. Bu ülkeyi genel müdürler, valiler mi ayakta tutuyor.

 

Ülkemizde en büyük cehalet bu konuda. Bıkmadan usanmadan yazacağız. Halk bizi yönetime layık görürse egemenlerin düzenini değiştireceğiz. Ne genel müdürü ne koltuğu, artık evlerde bile koltuk yok.