Hatalar Trajedi değildir

“Hatalar bir trajedi değildir, önemli olan onlardan ders çıkarmaktır.” sözü takıldı kaldı aklımın bir köşesine. Ne güzel bir sözdür. Çok rahatlattı beni şu an. Tabii, sadece şu an. Biraz sonra fikrim değişebilir. En iyisi değişmeden birkaç satır karalayım, onları trajedi haline getirmeden. Hepsine birden değinemem tabii.

En iyisi yağmurun bana çağrıştırdıklarına değineyim. Şu an dışarıda resmen şakır şakır yağmur yağıyor. Ve ben huzur içindeyim, minnet doluyum. Çünkü evdeyim. Çamaşırlarımla, hayvanlarımla, çiçeklerimle, evimin akan yerleriyle yakından ilgilenebiliyorum. Bu ne büyük konfordur aslında. Bunu ancak çok yoğun iş temposu olan bayanlar anlayabilir. Ya da benim gibi o çarkın içinden geçmiş bayanları da ekleyebiliriz bu deneyimi paylaşmak adına. Kendi açımdan hayal bile edemiyorum ama açık fikirli olmak adına çok ender yaşamış olabilecek beyler de iyi bilir, diyelim ve işi evrenselliğe bağlayalım.

Hata bu deneyimin neresindedir? Diye sorduğunuzu işitir gibiyim. Hata benim yıllarca kendime bu konuda çektirdiğim işkence. Bedenime, zihnime, ruhuma çektirdiğim onca acı. Üstelik bir sürü seçim hakkım olmasına rağmen. Sadece fanatik bir şekilde fikirlerime, saplantılı bir şekilde rollerime, bağımlılıklarımla da duygularıma kaptırdığım için yaşattım bunca acıyı kendime. Bugün de arada sırada yapıyorum. Yalnızca bugün için bu trajedi içinden çıkıp yağmurun keyfini çıkarıyorum.

Geçmişte( yani on yıl öncesi) yağmurun keyfini bir de sigara ile çıkarırdım. Üstü kapalı açık bir alan( genelde bu balkon olurdu) seçerdim, tek başıma yağmuru izlerdim sigaramı derin derin içime çekerek. Bir de toprak kokusunu çekerdim içime korka korka. Korkardım; çünkü toprak kokusunu içine çekmek, ölümü çağırmak olarak söylenmişti bana büyüklerim tarafından. Halbuki ben bugün de dahil hep ölümden korkmuşumdur. Fakat paradoksa bakın ki; beni asıl yavaş yavaş öldüren sigaraya değil de toprağın kokusuna odaklanmıştı korkum.  Eee, ne de olsa büyükler öyle diyordu. Eh, benim de öyle işime geliyordu. Tencere- kapak misali yani. Önemli olan ben dersimi aldım. Yalnızca bugün için sigarayı bıraktım ve artık toprağın kokusunu doyasıya içime çekiyorum.