Hayal evimiz, umut bebeğimiz.

Sağlamasını yaptık hayatın
Doğruluğunu aradık anların
Örttük üzerini kabullenişle
Acıtan ağrıtan yanlarının.

Bir damla yaşımızla düşledik,
Deniz üstünde yelkendik.
Rüyalara el açıp yalvararak
Özlemlerimizi dilendik.

Bazen bir ses bir nefes oldu,
Bir nefesle günler doldu.
Ayrı iklimlerde sabahlarken
Bizi aynı düşler yoruyordu.

Umut koyduk adını bebeğin.
Yıllar salıncağıydı hasretin.
Büyüttük onu sakınarak
Umut şimdi tesellimiz bizim.

Sevgi umut ve biz
Çatısı gökyüzü evimiz.
Dört duvarsız bir yuvada
Yaşananlar hayallerimiz...