Hayat ! rahat bırak beni !

Yoruldum hayat...Yordun beni.
Bırak peşimi artık...Bırak!
Yoruldum...

Yazı, kışı bilemedim,
Saçlarımda mevsimsiz kar taneleri,
Tükendi gözlerimin feri.
Terkedip gitmek lazım aslında,
Sahte sevdaları, satılmış dostlukları,
Onursuzları, kalleş yılları,
Ve seni... Bırakıp gitmek lazım.
Yoruldum hayat, yordun beni...

Önce çocukluğumu aldın elimden,
Boynu büküldü gençliğimin,
Acı hatıraları kaldı geriye,
Yitik umutlarım...

Ben de sevilseydim,
Sevdiğim kadar,
Uğruna bir ömür verecek kadar.
Aşktan usandırdın, sevgiden korktum.
Boşa gitti yıllarım, sanki ben yoktum...

Geriye dönüp de yaşayamam ki,
Bu yükle yoruldum, taşıyamam ki.
Kaçıp bir yerlere, atsam kendimi,
Dertlerim içimde, kurtulamam ki...

Al şu verdiğin hayatı geri,
Ver düşlerimi, hayallerimi,
Dünyaya hiç gelmedi say,
Hayat... Bırak artık peşimi !
Rahat bırak beni!

Selma Güneş