Hayat bir Masaldır ve Masallarda hep iyiler kazanır

 Özlemek küstahtır, acıtır, yakar, gözyaşlarını düğüm düğüm gırtlağına düğümler insanın. Yalan, bencildir. İçine attığı ateşten kor alarak alevlenir. Sevmek ise özlemeyi gerektirir. Sevmek, yalanı kendi içinde öldürmek demektir…

’’Ben seni değil, hüznünü çok sevmişim ey aşk!!!’’ Hayatımı esir alıp, girdabında yaktıkça, acı benim acım deyip yaşamışım, kanmışım ve yazmışım sana. Oysa, acıyla tanışıklığımı unutturan, ölümün kirli kokusunun omuzlarıma yedirdiği kırbacı, ben hep yok sayarak nefes almışım. Sonra sonra, ruhumun duvarlarını aşındıran hasretin soğuğunu tattıkça, ağlamak kilitlenmiş boğazlarıma ama yine de yaralarımı kapatmak yerine daha derin yaralar açmışım, kocaman bir sonsuzluk içinde süzülüp giden benliğime. Meğer, en soğuk ayazlardan daha soğuk oluyormuş yokluk. Ellerinde sardığın ellerin ansızın kayıp gitmesi kadar acıtmıyormuş yüreği hiçbir boşluk. Fırlatılmış sevdalar bile, ucu kırık limanlar gibi yitip gidiyormuş körelmişliğimizin içinde. Kaybolmuşluğumuz, sebepsizliğimiz, tıkanmışlığımız, yalnızlığımız, kör kütük sarhoşluğumuz oluyormuş nihayetinde gecelere. Yani, her sevilen ömürlük gibi gelse de sevişirken, hiçbir şey baki kalmıyormuş ve ölüm dışında her şey, bir bir unutuluyormuş… Şimdi sessizliğimiz hakim dillerimize, el açıp dua edişlerimiz kalmış sadece, yangınlarımızdan uçup giden küllerimize. Uçsuz bucaksız uçurumlarımız, kör kütük sefil telaşlarımız, nefsimiz var artık anlattıklarımızda…

Belki, mutululuk nasıl yazılır bilmediğimizden, belki de içimizi kemiren koyu karanlığı yırtıp geçemediğimizden. Belki, bu zamana kadar hep acıyla tanışıklığımızdan, belki de ölümün kirli kokusundan yediğimiz, canımızı yakan, o acımasız kırbaçtan. Belki, keşkelerimize içtiğimizden, belki de derin derin ah çekişlerimizden. Belki, sözlerimizdeki kandırılmışlıktan belki de gözlerimize oturttuğumuz, yanaklarımızdan süzülen, eskiye dair bütün yaşanmışlıklarımızdan çekip gidenler olmuş ve soğuk vurmuş kenarı pas tutmuş anılarımıza. Oysa gitmekle de gidilmiyormuş…