HAYATIMI YAZSAM !...

         Üstadım ! Bir gün, dedim ki kendime; hayatımı yazsam roman... Sonra dedim ki: En renklisinden, fiyakalısından siyah beyaz bir film!

         Sene dokuz yüz bilmem kaç, mevsim yalım yalım akar tenime! Önde hayat ağacı arkasında dar ağacı... Yardan ayrılalı olmuş milyar yıllık acı! --Yar yar! Yirmi dokuz harfle yüreğimi dağladılar. Düştüm dünyahaneye oturdum duvar dibine, baktım gamın demine. Gördüm gökyüzünü seyran ederim diye. Aradım durdum var mıdır dünyada sevmenin dengi diye!

         Bilmedim ham sofuluk ; gönülden sezilen zandır diye, bir hoş bakış serencamdır diye, sazlıktan kopan kamış yardır diye, diye diye ömür geçti hardır diye. Ah yar yar! Doksan dokuz adınla yüreğimi bağladılar. Dağların başı dumandır ama gözün yaşı tufandır ama her gün bize bayramdır ama bana seni arefeden sorarlar! 

        Arif odur ki bilir işi, yoktur dünyada kolay kolay eşi, bu mevsimden çok zahid gecti ama zordur dünyada görmek bilge kişi! 

           Serencam : Macera, baştan geçen olay

           Har: Diken, gülün dikeni

           Ham sofu: Allah inancında samimi olmayan

           Zahid: Dinin kurallarına bağlı

           Arif: Halden anlayan,sezgisi güçlü

           Bilge: İyi ahlaklı, olgun, kendini bilen, bilgi sahibi vb. 

           Dağlamak: Yaralamak

           Zan: Yargı, inanmak