Hayatın savaşında elveda diyorum-1-

Sana söylüyorum kin yüzlüm nefsim,
veda tepesinde kahkahalarla gülen vefasız dostlarım,
gözyaşlarıma bakarak bana gülenler hülyalarım..
Perişanlığımla gülen ey şeytan
perişan olan sensin.
Otur da sen ağla benim yerine,
yeter artık bu kadar yüzsüzlük.
Kin nefret nedir seni böyle obur
kin oburu yapan nedir seni doyurmayan.
Sevda tepelerinde hüzünle bakan
ey geleceğim sana da elveda
ben artık yok’um,
kalın baş baş+a saçınızı başınızı yolun
yok olana kadar.
Ben gidiyorum sevda ülkelerine doğru
vefanın, aşkın pınarına doğru…

MEHMET ALUÇ

ANKARA-SİNCAN