Hayatınızda şiir yoksa uzlaşma da yoktur

“Nereye takılır kalır dudakların iz bırakmadan?
Senin izini sürmektir belki hayatın sebebi
Bulmuşken kaybetmeden
Ne çok şey varmış aklımın bilmediği

Sükunetimi kaybetmeden içimden seviyorum
Dışıma taşsam
Boğulacağım
Biliyorum…
İmalarımı resmedemiyorum
Hep o yalnız çocuktur gözlerimin bakışı”

En son yazdığım şiirim bu. Şiire yer var mı hayatımızda. Ya da yazılarımızda. Şiirsiz yaşadığımız için bu kadar acımasız oluyoruz, zarif bildiğimiz ne varsa uçuyor ellerimizden. Yalnız kalıyoruz, yalnızlığımız sinirlendiriyor. Çünkü Özdemir Asaf’ın da dediği gibi, “Yalnızlık paylaşılmaz, paylaşılırsa yalnızlık olmaz”

Yine Özdemir Asaf ustanın “Ansızın” şiirinde dediği gibi

“Ben sensiz olanlara seni aratıyorum,
Ben sensiz kalanlara seni yaratıyorum,
Seni saklayacağım, seni yazıp-andıkça
Kendimi çoğaltıyor, seni kuşatıyorum.

Unutturmayacağım, seni yaşatacağım,
Kendimi çoğalttıkça, seni kuşatacağım,
Her zamanda, her yerde sen bende yaşadıkça...
Sen evreninde sana seni aratacağım.”

Birilerini her yerde yaşatacak inceliğe sahip siyasetçilerimiz olsaydı bu kabalıklar, bu ucubelikler olur muydu. Türk siyasetinin şair başbakanı Ecevit en gerilimli zamanlarda bile zarafet ve nezaketini kaybetmemişti. Diyeceksiniz ki şimdiki başbakan da fırsat buldukça şiir okuyor, hayır o şiir okumuyor, o düşmana cephe açan insanları galeyana getirmek için yazılan dizeleri okuyor, onların çoğu şiir değildir, onların çoğu slogandır. Cami kubbelerini miğfer, minareleri süngü yapan bir kişi dinin insana verdiği insancıllıktan ziyade, dinin simgelerini istismara yönelmiştir.

Din ile ilgili şiir Yunus gibi yazılır

Hak cihana doludur, kimseler Hakkı bilmez

Onu sen senden iste, o senden ayrı olmaz

Dünyaya gelen geçer, bir bir şerbetin içer

Bu bir köprüdür geçer, Cahiller onu bilmez
*** ***

Gelin tanış olalım, işin kolayın tutalım

Sevelim sevilelim, dünya kimseye kalmaz

Yunus sözün anlar isen, mani'sini dinler isen

Sana iyi dirlik gerek, bunda kimseler kalmaz

Ben ülkemin başbakanının bu şiirle meydanlarda dolaşmasını isterdim. Şiirin güzelliğini bilen şairlerle bu ülkenin insanını arındırmasını isterdim. Çünkü ülkem savaş yeri değil, insanlarımız birbirine düşman değil, düşman edilmedikçe.

Bizim beklediğimiz şiirin Yunus’un söylediği şiir gibi olmasını isteriz

Benim bunda kararım yok, bunda gitmeye geldim
Bezirganım mataım çok, alana satmağa geldim.

Ben gelmedim da'vi için benim işim sevi için

Dostun evi gönüllerdir, gönüller yapmağa geldim

*** ***

Dost eşruğu deliliğim, aşıklar bilir neliğim

Devşuruben ikiliğim, birliğe bitmeye geldim

Yunus Emre aşık olmuş, ma'şuka derdinden olmuş

Gerçek erin kapısında ömrüm harcamaya geldim

Ama Nazım ustanın ümidiyle yaşıyoruz ne demiş usta “En güzel günlerimiz henüz yaşamadıklarımız”

Şiirle kalın.