- Kategori
- Psikoloji
Haydi, 2006 çabuk ol git artık!
Kovuyorum seni hayatımdan. Çabuk ol biraz, hemen toparla ne varsa benden aldığın, doldur valizine ve git artık. İstemiyorum seni, siliyorum hayatımdan; ne dersini ve ismini…
Daha günün var biliyorum, ama çok az kaldı. 350 günde onca yılımı sildin aldın ya, helal olsun sana! Ama bak artık bitiyor hükümdarlığın, şimdi yüzsüzlük de para etmez artık.
Her gün birer birer yırtıyorum takvimdeki o yaprakları. Sıkıyorum avucum içinde, eziyorum bütün hırsımla. Benim bu dünyadaki günlerim mi onlar, yok etmek istediğim, yok saymak istediğim. Olsun varsın; silemez mi insan hayatının bazı günlerini, atamaz mı arkasına hiç yaşamamış gibi. Hakkım var biliyorum ve parçalara ayırarak bu son günlerini, takvimden koparıp her gün, bir ucundan tutuşturup kül tablamın içinde, yakıyorum…
Bir daha hiç hatırlamamak üzere…
Bu minicik ateşle beynimde eriyen karların oluşturduğu nehirler birleşerek akıyorlar buldukları iki yoldan. Bir sel misali ama damla damla o ateşin üzerinde düşüp…
Sönüyor yine minik ateşim ve ben tekrar yakıyorum, ıslak kağıt parçalarını bu kez zorlanarak…
Her gün bıkmadan…
Her gün yeni bir ümitle…
Her gün yeniden eriyen karın oluşturduğu sele inat…
Yakıyorum…
Az kaldı biliyorum. Çok az kaldı…
Yeni yılda umut için:
- Toplam blog
- : 240
- : 1628
- Kayıt tarihi
- : 18.08.06
Zamandan şikayet ederken, ne kadar hızlı aktığını fark edemeden geçmiş yıllar. Kırklı yıllar, kır..