HAYDİ KAMPA !!!

İnsanın hayata dur dediği anlar vardır hani.Boşlukta öylece asılı kalır.Canı bir şeylere sıkılıyordur da sebebini bir türlü bilemiyordur.Hayatındaki tekdüzelik öylesine ağır basıyordur ki değişiklik yapma cesaretini bulamıyordur kendinde.

Bende böyle bir yaz akşamı, arkadaşlarımın tatil planlarına beni dahil etme çabalarına ve ailemin yazlığa gitme tekliflerine türlü bahanelerle cevap ararken; internette kendi orijinal tatil planımı yapmaya çalışıyordum.İstiyordum ki hayatın sıkıcı karmaşasından uzaklaşayım, yeni insanlar tanıyayım, çılgın aktiviteler yapayım, mekan güzel olsun, içinde denizin maviliği, sıcaklığın temsili güneş ve güneşin ısıttığı kızgın kumlar olsun…E tabi bütçeme de uysun.

İnternette dolaştım dolaştım.Gençlik kampları vardı oysa ben bunlar için yaşımı çoktan geçirmiştim.İçimi bir hüzün kapladı 20 yaşından sonrası su gibi akıp gitmişti.Aniden arama sitesinin sonuçlarında http://www.haydikampa.com/ adresine tıkladım.Hiç ümidim yoktu ya bakayım dedim.İnanılmazdı kalbim şimdiden deli gibi atmaya başlamıştı. Ama bir an içimi bir korku aldı.Bir çok dolandırıcılık haberleri okumuştum.Acaba ne kadar güvenebilirdim?İstanbul’da bir bürodan bahsediliyordu ama ben Ankaradaydım.hiç uğraşacak vaktim yoktu.Ücreti çok uygundu.Gözümü karartıp, kalacağımız mekan fotoları çok güzel olsa da bu paraya çok fazla bir şey beklememek lazım diyerek programları inceledim. Fethiye programı tam bana hitap ediyordu.Heyecanla Emre ve Davut’u aradım.Ancak onlar bu programın çılgınlığına ayak uydurabilirler diye düşündüm.Ama onların program tarihine ayarlama yapmaları uzun zaman alabilirdi.

Kayıt yaptırdım kredi kartı ile ödememi yaptım.Tatil tarihine kadar alışveriş yaptım.Gerçekten heyecan verici bir deneyim olacaktı.İşte o gün geldi.

Fethiye’deydim..Taksiyle otele ulaştığımda gözlerime inanamadım.Otel çok güzeldi.Beni Haydi Kampa ekibinin lideri karşıladı.Güler yüz, tatlı dil, sohbet, muhabbet…

Akşam grup arkadaşlarımla tanıştım.Ardından 1 haftalık tatil programını öğrendik.Herşey çok güzel olacak dedim içimden..

Grup arkadaşlarını ayarlasanız koysanız böyle bir grup elde edemezdiniz.Haydi Kampa emekçileri çok iyi iş başarmışlardı.

Programda birçok aktivite vardı.Tek başına yada grup arkadaşlarımla toplansam; tüple dalıp su altı dünyasını keşfetmek ve balıkları ellerinizle beslemek;yamaç paraşütü ile 1900m den atlayıp kuş bakışı ölü denizi seyretmek, ata binmek, rafting yaparak azgın nehir sularında kürek çekmek, tekne turu yapmak vesaire istesem, hem pahalıya mal olur, hem de amatörce aksaklıklar olabilirdi.Ama burada güvenilir ellerdeydik.Haydi Kampa bu işi profesyonelce yapıyordu.Bunu yaparken de kendileri kadar profesyonel firmaları tercih etmişlerdi.

Her bir katılımcı için inanılmaz bir deneyim oldu ve heyecanın doruklarında hissettik kendimizi.En önemlisi biz çok yakın dostlar olduk Hala görüşürüz.Hala hayatı paylaşıyoruz.Tatil bittiğinde, herkes, ne harika bir tatil yaptığını ve bu tatilin mimarının Haydi Kampa ekibi olduğunu fısıldadı etrafındakilere…Her birimiz paylaşım sitelerinde paylaştık video ve resimlerimizi.Altına yorumlar yazdık, aynı günün heyecanını içimizde hissederek.

Ve 2009 da ben iki adet program seçtim. Köyceğiz ve Bodrum..2008 deki deneyimlerimi paylaştığım iki arkadaşım daha vardı yanımda. Köyceğizde harika bir rafting hikayemiz oldu. Dalamanda önce güvenlik ve kürek brifingi aldık. Bize rafting rehberleri botlarda eşlik edecekti.İleri , geri, içeri, dur gibi komutlarla yönlendireceklerdi bizi.8 er kişilik ekipler halinde alındık raftlara..

Rafting di bu ve bot devrilmeliydi ama biz fazlaca hırslıydık batmamak ve devrilmemek konusunda.Bir o kadar da gözü karaydık.Öyle ki botta bulunan herkes bottaki rehberi ‘’Bu mu yani AAA’’ diyerek aksiyon derecesi konusunda hırslandırıyordu.

Rehber, nehrin akıntı açısından en zor yerinde, kayalara çarptırmak suretiyle botun ters çevrilmesini sağladı.Herkesin bottan uçuşunu hayal meyal hatırlıyorum.Bir anda buz gibi suyun içinde, köpükler içinde kaldım.Çok iyi yüzerim ama kendimi suyun altında akıntının etkisiyle kontrol etmek neredeyse imkansızdı.Birdenbire turuncu bir loşluk oldu.Öldüm sandım. Botun altında kaldığımın farkında bile değildim.Botla su arasındaki o dar alanda başımı çıkarmış nefes almaya çalışıyordum.Sonra sesler duydum botun altında olduğumu anladım.Dalmaya cesaret edemedim.Elimle botu kaldırıp çıktım.

Zuhal’i gördüm maşallah elindeki küreği bırakmamak için oldukça çaba sarf etmiş olmalıydı Zira ben bot devrilirken küreği düşünecek durumda değildim.Emre bağırıyordu ‘’Işıl yok ‘’ Davut tekrar etti ‘’Işıl yok’’!! Hepimiz kendimizi unuttuk, akıntı kayalara çarpa çarpa sürüklerken bizi, Işıl’ı arıyorduk.bir ses geldi ‘’ışıl arkadaki bota çıkarıldı.’’Tuuttuğum nefesi hiç bu kadar rahat püskürmedim dışarıya..

Herkes bu andan sonra kendi canını kurtarır die düşünüyorsunuz değil mi? Yanılıyorsunuz! Gruptaki ve diğer bottaki herkes kendi canını yok sayarak, kendilerini kurtararak nehirden çıkabilecekken, diğerlerine yardım etmeye çalışıyorlardı.Aslında biliyorduk ki profesyonel ekip hepimizi zararsız kurtaracaktı Ama içgüdüsel bir şeydi bu insanlıktı, sevgiydi.Günümüzde unutulan değerler olduğundan oldukça şaşırtıcı değil mi? Sırf bu duyguları yaşamak adına her yaz 5 günümü Haydi Kampa ya ayırmaya karar verdim.Katılan herkes gibi…

İşte böyle tatil diyerek geçmeyin.Bu tatil sizler içinde, rutin hayatınızda unuttuğunuz duyguları getirebilir.Aşk gibi, insanlık gibi, sevgi gibi, dostluk gibi, heyecan gibi, paylaşmak gibi, eğlenmek gibi, dans etmek gibi, sarhoş olmak gibi, kuşlar kadar özgür uçmak gibi, …

Sizi temin ediyorum, kanınızın vücudunuzda akışını ve kalp atışınızın hızını hiç duymadığınız kadar net duyacaksınız.Belki de içiniz de atan yüreğe hiç bu kadar yakın olmadınız.

Tüm bunlara yakın olmanın da adresi ve tatil nedir? Sorusunun cevabı.Tatil budur …à http://www.haydikampa.com/

Emeği geçen tüm HAYDİ KAMPA EKİBİ’ne sonsuz teşekkürler…

Sevgiyle kalın…