- Kategori
- Aile
Hayriye! (kızıma!)
Sene seksen ikiydi, ayın sonu Eylülün
Kucağıma verdiler, sandım goncası gülün!
*
Hayriyem ilk gözağrım, benim biricik kızım.
Huyları tıpkı benim, yani biraz arsızım!
*
Kızım hadi bir çay yap, içelim derdim ona!
Bekle ki çay gelecek, nerededir kaybana!
*
Ocakta demlik kaynar, suyu uçar havaya!
Sanki gazın parası geliyor bedavaya!
*
Buharlı lokomotif, mutfağa geldi bizim!
Şimdi kalkıp gidecek acele et be kızım!
*
Gider ama bu kez de çay nerede bulamaz!
Seni derdim Hayriye, yerde bulan da almaz!
*
Geldiler istemeye, dedim götürün hemen!
Düğün müğün istemem, boşa geçmesin zaman!
*
Kaynanası olursa düzelir yavaş yavaş!
Ne bileyim kaynana ile olur arkadaş!
*
Hele Kerem olunca havası çıktı bine!
Çocuğu nine baksın, yazık olur kendine!
*
Çok yoruluyor ya, eve gelince uyur!
Ninesii Kerem açtır, hadi onu bir doyur!
*
Düşman başına dedik, verdik bizim tembeli!
Ne yaptıysa kendini sevdirdi bizim deli!
*
Şiirimi okursa diyecek amaan baba!
İyi huylarım da var, katmamışsın hesaba!
*
Dünya bir tarafadır Hayriyem bir taraftır
Beyninde tilki gezmez, kalbi temiz ve saftır!
*