Hazreti Konfüçyus!

Baktım abdest alıyor!

“Ne yapıyorsun Abi?”

“Namaz kılacağız ya enişte!”

“Bizde kılmadın ama! Sabahın onunda geldin gecenin onunda gittin, namaz kılmadın Abi! Yengemden mi korkuyorsun yoksa ?”

“Seferiydik ya!”

“Yok ya!

Yengeme döndüm.

“Yenge, bu kocan var ya, bizde namaz kılmadı! Ne güzel eviniz var, keşke böyle bir ev de benim olsa dedi! Ben de bizim evin planını yaptım ona!”

Irakta çalışırken arada bir bunların çalıştığı şantiyeye giderdim. Ekiptekiler bunlar için “Ali Osman Müslümanları” derlerdi!

Dört kişi Ali Osman Amcanın koğuşunda kalırlardı. Onun korkusuna da namaz kılarlardı! Koğuşun içinde takkeli otururlardı!

Dışarı çıkarlarken yasaktı! Altı ayda on beş gün mola verirlerdi namaza! Ali Osman Amca izne giderdi de!

Ahmet boş adam demesinler diye mevzu yarattım!

“Hazreti Konfüçyusun çok güzel bir sözü var Abi!”

“Kim o? Ashaptan mı?”

“Nuh Nebi zamanında yaşamış!”

“Ne diyor mübarek?”

Yengem de can kulağıyla dinliyor! Yarın komşulara satacak!

“Derin olan kuyu değil, kısa olan iptir der mübarek!”

Başka bir sözünü söylesem unutur munutur! Kuyudan hatırlasın istedim! Köyde herkesin kuyusu var!

Bir zamanlar ninemden duyduğum bir atasözünü kahvede söylemiştim bir sohbette!

“Yağmurlar yağdı çatlaklar kapandı!”

Birkaç gün sonra, sohbet ettiğim arkadaşlardan biri bana söyledi bunu! Ninemin atasözü demedim tabi!

Yarın yengem komşulara çalım satacak!

“Hazreti Konfüçyusufun çok güzel bir sözünü okudum takvimin yaprağında! Derin olan kuyu değil hanımlar, ipiniz kısa ipiniz!”

“Allah yerini nurla doldursun! Ne güzel söz etmiş mübarek!”

Konfüçyus köylere kadar girecek sayemde!

Cennete de gider belki!

O kadar hayır dua alacak!