Hedefleri koskoca bir evren olanlarla nasıl baş edilir ki!

Onlar adlarını yitirmiş birer yabancı değillerdi.

Renkleri vardı, şekilleri vardı, ötesinde ruhları vardı.

Uzaklaştırmaya, ötekileştirmeye, sindirmeye çalıştınız.

Oysa düşman değildi onlar. Bir palayla ansızın yıldızsız bir gece yarısı da çıkmamışlardı karşınıza. Hep bir bakış uzağınızdaydılar.

Göremediniz.

Ne cüzdanınızda gözleri vardı ne de varsıllığınızda.

Bilemediniz.

Sadakat istediniz onlardan, verdiler, yetmedi sizi sevmelerini istediniz.

Sevemediler.

İstekleriniz zorlaştıkça gücünüzün arttığını mı sandınız?

Ne zaman onlardan güç yoluyla başa çıktığınızı düşünürseniz karşınıza iki olup çıkacaklar.

Tam baş ettiğinizi sanırken bu dört olacak, sonra sekiz…  Ardından on milyon, yirmi milyon… Yalnızca bir ağaç dersiniz, karşınıza bir orman dikilir.

Hedefleri koskoca bir evren olanlarla nasıl baş edilir ki!  

**

Halk bölünemez, ayrıştırılamaz, ona hükmedilemez, birbirine düşman yapılamaz, öyle olduğu sanılır, ama öyle olacağını düşünenlerin sadece bir sanrısıdır bu.

Çok çabuk kimin düşmanı olduğunun farkına varıverir.

Bazen yılları alır bu, bazen saniyeleri.

Kaldı ki, özgürlük onlara sizin verebileceğiniz bir şey değil ki: Zaten onlara ait.

Şimdi kendilerinin olanı geri almaya çalışıyorlar, onlara kızmayın, tartışın, ötesi onları sakın kızdırmayın.

Her an bir sürpriz yapabilirler.