Hep aynıyız, değişmedik

Ermeni Taşnak Partisi, 1904 yılının Ocak ayında Sofya' da toplanan kongresinde, İstanbul ve İzmir' de yoğun eylemlere geçilmesi konusunda karara vardı. padişaha suikast düzenlenecek, İstanbul kan ve ateşin içinde bırakılacak, ardından Avrupa devletlerinin işin içine girmesi sağlanacaktı.

Ermeniler, 21 Temmuz 1905 Cuma günü Yıldız Cami' inde Padişah II. Abdülhamit' i öldürmek istediler ama başarılı olamadılar.Suikastçilerin başında Edward Jorris adında Belçikalı bir kiralık katil vardı. Jorris idama mahkum edildi.Ama Avrupalı devletlerinin yoğun baskıları üzerine serbest bırakıldı ve Türkiye' den sınır dışı edildi.

Padişah, saatli bombadan namaz sonrası Şeyhülislam Cemalettin Efendi ile yaptığı sohbet sonucu kurtuldu. Büyük bir gürültüyle patlayan bomba 26 kişiyi öldürmüş, onlarcasınıda yaralamıştı. Olay dünyada büyük yankı buldu.

Tarih tekerrürden ibarettir sözü sanırım sadece bizim için geçerli. Tarihden ders almayan topluma bir de politikası olmayan, sürekli kendileri uğraşan beceriksiz yöneticiler de eklenince sonuç kaçınılmaz oluyor sanırım. Ne mi oldu! Yukarıda anlatılan olayın benzerlerini yıllardır yaşıyoruz.Medeniyetin beşiği ( ! ) Avrupa bizim katilleri her zaman koruyor. İşte Apdullah Öcalanlar, Fehriye Erdallar... Zamanında Asala Ermeni terör örgütü mensublarını korumuşlardı, şimdide özellikle PKK nın üst düzey yöneticilerini koruyorlar. Hem de açık açık. Gözümüzün içine baka baka. Türlü bahanelerle.

Kendilerine birşey olduğunda dünyayı ayağa kaldırırlar.13 tane vatandaşımız tarandı, İzmir' de bombalar patladı.Bunun üzerine Fransa PKK nın kasası diye nitelendirilen önemli üyelerinden birinin kaçmasına göz yumdu. Belçika' nın yaptıklarını saymak bile istemiyorum.

Devletimiz ne yapılması gerektiğini çok iyi biliyor ama bir şey yapmıyor, yapamıyor yaptırmıyorlar. Neresinden bakarsak bakalım işin başında kesinlikle, yetenekli yöneticiler, sürekli ve sağlam devlet politikaları yani tam manasıyla güçlü bir ülke sistemi yatıyor.

Ülkemiz için hayal gözüken, hat da bence ütopik olan şeylerden bahsediyoruz. Ama yine de ümit etmek istiyorum. Ülkemin, vatanımın, milletimin bir gün hak ettiği şartlarda olacağını. Gerçekten güçlü bir Türkiye' yi.