Hepimiz birilerini eziyoruz

Öğretmenliğe ilk başladığım yıllarda 'Haydi Kızlar Okula' kampanyası yeni başlamıştı. Okul müdürümüz ve öğretmen arkadaşlar büyük bir gayretle kızlarımızı okula getirebilmek için çaba sarfediyorduk. Velilerle birebir görüşüyor onları, kızlarını okula göndermesi için ikna etmek çaba ve gayreti içindeydik. İkna olmayanlara yasal olan uyarı yazıları yolluyorduk. Belki caydırıcı olur diye...

Aradan birkaç yıl geçti, biz sürekli velilerle görüşüyor, onlara uyarı yolluyoruz. Fakat kızlarımızın bir kısmı hala okula gelmiyor. Niye mi ? Çünkü bu kampanyada samimiyet yok. Öğrencisini okula yollamayan veliye göndermediği her gün için ceza kesilmesi gerekiyor. Fakat o ceza hiç kesilmiyor, her yıl 1-2 kurban seçiliyor. Göstermelik bir ceza. Kimbilir hangi il, hangi köydeki Ahmet Efendinin kızına.... Medyalar da bunu haber yapıyor. Birileri kızın masraflarını üstleniyor iş bitiyor. Ya diğer kızlarımız ne olacak. Bu kızlar maddi imkansızlık yüzünden mi okula yollanmıyor. Hayır devlet zaten bütün masrafları karşılıyor. Fakir aile çocuklarının hepsine sosyal yardımlaşmadan aylık maaş veriliyor. Buna rağmen kızlarımızı okullara toplayamıyoruz.

'Haydi Kızlar Okula' kampanyası birilerinin ağzında sakız gibi çiğnenmeye devam etmektedir. Ve olayları medyadan takip eden halkımızın duygularıyla alay edilmektedir. Ayrıca bu kampanyayı duyduklarında yürekleri kıpır kıpır olan kızlarımızın duygularıyla da oynanmıştır. Yetkilileri görevlerinin başına davet ediyorum ve herkesin birbirini ezerek şov yaptığı bu kampanyayı gerçek amacına ulaştırmalarını bekliyorum.

İnsanlar hayatları boyunca bir yerlere gelebilmek için hep bir çaba içindedir. Herkes birilerini kullanarak kendine çıkar ve rant sağlamaktadır. Bunları yaparken kimleri ezdiğimizi kimleri kullandığımızı görmeyiz. Ancak birisi bizim canımızı yaktığın da ezildiğimizi hissederiz. Lütfen adımlarınızı atarken ayaklarınızı birbirinizin üstüne atmayın siz birilerini ezerken birileri de sizi ezecektir...

Saygılarımla.