Hepimizin hikayesi - Başlangıç

Herkesten bir parça, sıradan ama bizden, hepimizden

Yazmak... neden yazar insan? Çok bildiği için mi, yoksa yazarak anlatabildiği için mi bazı şeyleri?

Benimkisi ikincisi

Ben yazmayı seçiyorum çünkü konuşmayı bazen gerçekten yeterince başaramadığımı düşünüyorum. Annem "diksiyon kursuna gitmelisin" diyor, iş arkadaşlarım ise ; "diksiyon kursuna mı gittin" diyorlar, böyle de bir tezatlık işte… Hayat gibi…

Kendim için yapacağım nadir şeylerden biri olacak yazmak da, kendim için sadece kendim…

Herkese olağan gelen ama herkesin hayatına mutlaka değen hikâyem benim değil, aslında hepimizin hikâyesi.İşyerinden yazıyorum şu anda. Gördüklerimi, duyduklarımı, yaşadıklarımı her şeyi paylaşacağım, paylaşmalıyım, kendim için, sizler için, herkes için…4 şekerli çayım gelsin başlayacağım yazmaya, ah ne zaman bırakacağım şu çayı ve şekeri : )

Hah geldi işte başlıyorum. 198.. doğumluyum, adım E... İstanbul doğumluyum ve tam bir melezim. Anlatmaya başladığım zaman bitmiyor o yüzden bu kadar kısa kesmek mecburiyetinde kalıyorum : )

Devamını da sonraya bırakıyorum çünkü anlatacak, paylaşacak, aktaracak çok hikâyem, hikayelerimiz var. Tecrübe ettiklerimi, gördüklerimi, yaşadıklarımı biriktirip yavaş yavaş aktarmaya çalışacağım sizlere. Aktarmak istiyorum çünkü biliyorum ki, " hayat önce sınav yapar, sonra ders verir". Deneyimlerimizi iyisiyle kötüsüyle paylaşalım ki belki aynı şeyleri yaşayanların yüreklerine dokunur, hatalarından geri döndürmeye çalışırız, kim bilir ...

Hoşça kalın şimdilik

Limon Çiçeği