Herkesi seviyorum

İçimize mutluluk katan sıcak ayları,

Rüzgarın getirdiği çiçek kokularını,

Deniz dalgalarının serinletici etkisini,

Anne kucağındaki oğlan çocuğunu,

Elimde olmadan seviyorum ben.

Beni kırsalar da kıranları,

Bana sövseler de sövenleri,

Benden birşeyler alıp götürenleri,

Götürdüklerini geri getirmeyenleri,

Farkına varmadan seviyorum ben.

Cami avlusunda toplanan kalabalığı,

Otobüs durağındaki halk yığınını,

Gelin arabasının peşinden koşanları,

Metro kapısında sıkışıp kalanları,

Tereddüt etmeden seviyorum ben.

Sabah işe koşuşturanları,

Akşam otobüse doluşanları,

Başı boş sokakta dolaşanları,

Kırmızıda geçmeye çalışanları,

Sorguya çekmeden seviyorum ben.

Uykusunu tam alamayanları,

Kendini birşey sananları,

Kolay kolay beğenmeyenleri,

Beğendiklerini söyleyemeyenleri,

Şüphe duymadan seviyorum ben.

Müziği yüksek sesle dinleyenleri,

Evinde kedi besleyenleri,

Farelerden korkmayanları,

Korktuğunu belli etmeyenleri,

Hayret etmeden seviyorum ben.

İnsanlık için gayret verenleri,

Başarıdan başarıya koşanları,

Koşarken yolda düşmeyenleri,

Düştüğünde kalkabilenleri,

Gururlanarak seviyorum ben.

İp üstünde yürüyenleri,

Bir koltukta durabilenleri,

Çikleti sessiz çiğneyenleri,

Sesini çıkarmadan oturanları,

Tasdik ederek seviyorum ben.

Kötünün karşısında duranları,

İyiye destek çıkanları,

Çıkarsız insana yaklaşanları,

İnsanlığını kaybetmeyenleri,

İbret alarak seviyorum ben

Savaştan nefret edenleri,

Nefretini insanlığa kusmayanları,

İşgal karşısında susmayanları,

Onurunu çiğnetmeyenleri,

Daha fazla seviyorum ben.

Ben aslında “Hepinizi Seviyorum”