Hık demiş burnundan düşmüş!!!

Anasının oğlu vallahi!!!

Olur mu canııım, bal gibi zamane..

Yok yok, babasının kopyası bu çocuk!

Demedi demeyin, görürsünüz kök söktürecek hepinize!

Ailede, disiplin anlayışı yönünden birbirinden farklı görüşlerin yansımalarıdır bu yakıştırmalar.

Ve iki arada bir derede kalan çocuklar üzerinde bir çok olumsuz etkileri olmakta.

Oysa hayatımızda kalıcı olmasını hedeflediğimiz disiplin kuralları çocuğumuzun geleceğine yön vereceğinden ihmale gelmez..

Ama her nedense bu konularda genelde yetkiyi babanın üstlenmesi beklenir.

Çünkü bu görevde babalık duygusunun annelik gibi içgüdüsel olmadığı düşünülür.

Baba denilince sert bir kişilik gibi olumsuz imaj çizilmiştir çünkü, vereceği korku caydırıcı bir güç olarak görülür!

Ancak düşüncesi güzeldir de, uygulamak ne mümkün?

Ne yazık ki, babanın otoritesi belki de hiç farkında olmadan anne tarafından sarsılır!

Çocuğun hatalarını görmezden gelir, yapılan saygısızlığı kabullenir ve gizlemeyi tercih ederler.

Hatta biz çok çektik, çocuklarımız çekmesin düşüncesiyle çocuklarını davranışlarında tamamen özgür bırakırlar.

Oysa çocuklarımıza sınırsız bir özgürlük tanımak yerine, neyin iyi, neyin kötü olduğunu ve kendilerini güç duruma sokabileceği gibi hususlar mutlaka öğretilmelidir.

Aksi halde, yalnız kendilerini düşünen, bencil davranışları yüzünden sevilmeyen, istenmeyen insanlar durumuna gelirler.