Hıncal'ın keratası...

Defne Joy Foster’in ölümünün ardından Hıncal Uluç’un yazdığı yazı tepki aldı. Uluç yazısında Defne’yi “Ortada çok açık seçik ihanet var… Hemde aşk aldatması bile değil. Bir gecelik macera/one night stand için…” diyerek yanıt verme olanağı bulunmayan birini kamuoyunda kendine göre itibarsızlaştırdı.

Ortada bir yaşanmışlık var. Kimseyi ilgilendirmez. İnsanların yaşam tarzları, tercihleri ve tercihlerinden ötürü karşı karşıya kaldıkları sonuçlar ancak kendilerini ilgilendirir. Ama Hıncal Uluç çelişkilerini çözememiş bir ahlak bekçisi olarak sıkıyor sözcüklerini artık yaşamayan Defne Joy Foster’in toprak altındaki bedenine.

Yazının ilerleyen satırlarında Uluç’un çarpık ahlak anlayışı kendini hemen ele veriyor. Olaya adı karışan kuzenden ”kerata” diye sevgiyle söz ediyor, azıcıkta sitem var tabi sözcüğün sözlük anlamında hiç değilse.

Yazısında olaya karışan kuzeni “kerata”nın adını duyunca gazeteci G.Özdemir’i arıyor.Devamını Hıncal’ın yazısından okuyalım; “Kerem'in adını duyunca, Gökmen Özdemir'i aradım, Vatan'dan..”kerata”nın Arkadaşı..“Sor bakalım kerataya, evli barklı ve çocuklu kadını niye götürmüş evine” dedim. “Sordum bile ağbi” dedi, Gökmen.. “Vallahi daha o gece tanıştık. İkimizin de kafası iyiydi. Gittik işte” demiş, Kerem..”

Uluç’a göre kuzeninin yani kerata’nın azıcık yanlışı var(!) ki oda “evli ve çocuklu bir kadını götürmek” ten ibaret.

Serdar Arseven’in arsızlığı

Arseven, Defne’den kurban diye söz ederken azıcık insaflı postuna bürünse de “Su testisi su yolunda kırılır” diyerek Hıncal ile aynı ahlak bekçiliğinin figüranı olmaktan kurtulamıyor. Ve “Türkiye laiktir laik kalacaaaaaaaaaaak!..” diyerek işlediği yazısındaki sığlık “arsızlık” olarak belleklere kazınıyor.

“İçin aksırıncaya,tıksırıncaya kadar için!..” diyerek Başbakan Erdoğan’ın söyledikten sonra “insanız” diyerek bir anlamda geri aldığı sözlerine de gönderme yapmadan edemiyor.

Sonuç yerine...

Defne Joy Foster kendini savunma şansı yok. Uygulanan “recm” ile Defne linç edildi. Hıncal Uluç ve Serdar Arseven’in attıkları taşlar en çok acıtanı..

Galiba en doğrusu “ölüye saygı duymaktan yoksun” vicdanları ile onları baş başa bırakmak…