Hoşçakal

Eylülü bitirdik bugün

Kışa bir adım daha yaklaştık ağaçla, yaprakla, toprakla

Kattılar bizi de önlerine güz rüzgarının önündeyiz savrulmakta...

Hazırız sanırım artık o soğuğa

Avuçlarımda sımsıkı tuttuğum ne varsa bahardan beri

Hepsini birer birer bırakıyorum

Sevdiklerim seni, dökülüyor parmaklarımın arasından

Uğruna içimi kıyan tüm can kırıklarım kanatarak...

Bir tek umudu yere bırakmaya kıyamıyorum; savrulan uçurtmalara, uçan balonlara bağladım gizlice

O andan sonra gözlerim artık döktüklerimde değil avuçlarımdan

Dikili kalıyor göğe yükselen uçurtmanın kuyruğuna

Ayaklarımın dibinde benden düşen kanayanlar varsa

Gökte yenilerine koşan umudum var

Sinesine hazan tohumlarını alan toprak

Kışın olgunlaştırıp taze gelinler gibi nasıl sunacaksa çiçeklerini

Ben de baharla canlacağım, yeniden aşka doyacağım biliyorum

Bugün koynuna emanet ettiğim sevdamı, acılarımı zamanı gelince geri alacağım.

Emanetime iyi bak toprak ana...

Bahara kadar sen de kendine iyi bak sevdam...Hoşçakal...