Hükümet ekonomik kriz sürecini doğru okuyamıyor

Ulaştırma Bakanı Binali Yıldırım demiş:
“Paranın karası olmaz” diye.
İşin içine para girince “tüm değerler bir tarafa” demek oluyor.
Öyle anlıyoruz bu ifadeden.

Önceki yıllarda yaşanan ekonomik krizlerde “para nasıl gelirse gelsin” felsefesi hakimdi.
Ve bir şekilde, krizi aşmak adına, her türlü para trafiğine yollar açılırdı.
Bu yöntem kısmen başarılı olurdu.
Türkiye 1994 yılında ciddi bir kriz yaşadı.
Hemen ardından 1999 yılı krizi geldi.
Ve bir sonraki krizi ise 2001 yılında yaşadı.
Her kriz bir dizi yıkıcı etkileri de beraberinde getirdi.
Krizlerin yaşandığı dönemlerde, istisnasız hükümetler değişti.
Ve hükümetleri oluşturan siyasi partiler sandığa gömüldü.
Ne var ki yukarıda vermiş olduğumuz tarihlerde yaşanan ekonomik krizler, salt Türkiye’ye özgü krizlerdi.
Yani dünyanın bir başka noktasında yaşana gelen kayda değer bir kriz, söz konusu değildi.
Sadece 2001 yılında, Arjantin’de yaşanan ekonomik kriz, Türkiye’de yaşanan krize oranla daha bir yıkıcı etki yaratmıştı.
Ve buradan hareketle, şu noktaya dikkat çekmek gerekiyor.
Geçtiğimiz dönemlerde, Türkiye’de yaşanan ekonomik krizlerde, varlık fiyatları önemli ölçüde düşerdi.
Menkul ve gayri menkul kıymetler ucuzlar ve borsa aşağıya doğru bir ivme ile düşüşe geçerdi.
Şu anki krizin ise ciddi anlamda yapısal sorundan kaynaklandığı göz ardı edilemez.

Neden?
Nedenlerini ele alalım.

Bir defa dışarıdan para beklemek, zaten başlı başına ciddi bir yanlıştır.
Çünkü beklenen paranın geleceği ülkelerde de ciddi sorunlar yaşanıyor.
Özellikle gurbetçi işçilerden beklenen muhtemel yastık altı para olduğu tahmini söz konusu.
Tabi bu tahmin komik kaçıyor.
Kimsenin bu zamanda yastık altında para tuttuğunu düşünemeyiz.
Ama hükümet yetkilileri, verdikleri demeçlerde, sanki böyle bir düşünce hakimmiş izlenimi veriyorlar.
Ve gurbetçilerin çantasına istifleyeceği paraları, omzuna atıp Türkiye’ye getireceğini sanıyorlar.
Tabi yanılıyorlar.
Kimsenin yastık altında tuttuğu parası söz konusu olamaz bu zamanda.
Muhtemelen rantabl enstrümanlara paralar bağlanmıştır.
Kaldı ki beklenti içerisinde olunan gurbetçi paraları, daha cazip fiyatlarla yurtdışında varlık edinmeye neden olabilir.
Türkiye’de varlık edinimi daha mı cazip acaba?
Hiç sanmıyorum.

Yukarıdaki düşüncelerimize ilaveten, hemen şunu da söyleyelim.
Türkiye’de 50 bin ytl’ye kadar mevduatlar garantidedir.
Bu nedenle bile gurbetçi parası beklemenin maddi bir temeli yoktur.

Sonuç olarak!
Hükümet süreci doğru okuyamamaktadır.
Ayağımızı denk almakta fayda var.