İçsel Konuşmalarımız

Bir kaç gün önce, uzunca zamandır bunalımda olduğunu söyleyen bir arkadaşımla konuşuyordum. Konuşmaları o kadar olumsuz ve kendini sabote ediciydi ki, içsel konuşmalarının da aynı frekanstan yükseldiğini tahmin etmek zor değildi. 

Yine de sordum, “kendi kendine de bunları tekrarlıyor musun zihninde ?” diye. 

“Tabii daha kötülerini ve acımasızlarını da söylüyorum” dedi. 

Bunun üzerine, “Peki, kendi kendine yaptığın bu acımasız konuşmaları, ben hiç durmadan sana söylemiş olsaydım, benim için ne hissederdin ?” dedim. 

Cevabı manidardı “Seninle hayat boyu görüşmezdim!” 

Durum bu kadar vahimdi. 

Neden kendimize karşı bu kadar acımasız olabiliyoruz? Bunu hak ediyor muyuz? 

Arkadaşımla bu konuşmalarımız üzerine, yıllar önce kendimle yaptığım olumsuz içsel konuşmalarım geldi aklıma. 

Bir zamanlar ne yazık ki ben de çok acımasızdım kendime karşı. Olumsuz içsel sesim hiç susmaz, devamlı kendi kendimi sabote ederdim. 

“Sen değersizsin.” 

“Seni kimse sevmez.” 

“Sen bir işe yaramazsın.” 

“Bunu başaracağını mı sanıyorsun?” 

“Sen beceriksizsin.” 

“Sen mutlu olabileceğini mi zannediyorsun?” 

“Senden bir şey olmaz.” 

“Sen korkaksın. “ 

Bu içsel konuşmalarımın ilerleyen zamanlarda beni ne kadar çıkmaza sokacağını ve hatta bütün bu söylediklerimin bir süre sonra “kendi gerçeğim” olacaklarını bilseydim hiç aklımdan geçirir miydim? 

Bu gerçeğin farkına vardıktan sonra, hızla düşüncelerimi ve içsel konuşmalarımı değiştirdim ve düzenledim, ancak o zaman kendi gerçeğimi revize edebildim. 

Ne istiyordum? 

Korkak olmamak mı? 

İçsel konuşmamı değiştirdim hemen. 

“Ben cesurum.” dedim. 

Daha fazla mı sevilmek istiyordum. 

“Ben sevilmeye layığım.” dedim. 

Daha değerli mi hissetmek istiyordum. 

“Ben çok değerliyim.” dedim. 

Daha başarılı mı olmak istiyordum. 

“Ben işimde çok başarılıyım” dedim. 

Peki, sonra ne oldu bilin? 

Kehanet kendini gerçekleştirdi. Ben gerçekten çok sevilen, değer verilen, işinde başarılı, mutlu ve değer gören biri oldum. 

Bu kadar kolaydı. 

<><><><> 

Sözüm hala olumsuz içsel konuşmalarını düzeltemeyenlere. 

Bu tür içsel konuşmalar, hayatımızda büyük tahribatlar yapar, kargaşa yaratıp bizi yanıltır. En kötüsü bizi engeller, sabote eder, kafamızı karıştırır. 

Günden güne kendimize olan güvenimizi kaybettirir. Kendimizden şüpheye düşeriz. Niyetlerimiz bozulur. Elimizdekiyle yetinme tutumumuzu artırırız. Ulaşmayı amaçladığımız hedeften çok daha uzaklara düşeriz. 

Her an, her dakika yaptığımız bu içsel olumsuz konuşmalar bize her an negatif bir seçim yaptırırlar. 

Olumsuz içsel konuşmaların o anda ne kadar zararsız göründüğüne aldanmayın sakın. Onlar bizim zararımıza çalışırlar. Er ya da geç bize zarar verirler. Bu en büyük düşmandan kendinizi kurtarın. 

Kendimize fark etmeden verdiğimiz bu direktifleri, pekâlâ ki akıllıca programlamak ve hedeflediğimiz mükemmel hayatı yaratmak kendi elimizde. 

Mükemmel bir varlık olarak yaratılmış insan, kendini programlayabilir. 

Olumlu veya olumsuz. 

Nasıl yaşamak istiyorsanız ? 

Seçim sizin!