İhtiyaç listesi

Kendini anlatmaktan yorulan olur mu?

Pek sanmam! (depresyonun dibi hariç)

Ufacık küsüp çekilmeler olsa da insanoğlu/kızı düştüğü yerden, kendini kandıracak bi parça avuntu ve bir avuç toprakla kalkmayı beceren nadir dayanıklılıkta bir yaratık. Duygusal immünitesi güçlü, kırılganlığı geçici ve umutları sonsuz…(yeter ki bebekliği çocukluğu sağlam geçmiş olsun)

Aman iyi ki de öyle.

Yine de elimde olsa ona yardımcı olacak birkaç molekül daha keşfedebilmeyi dilerdim. (dilerim)

1- Kadınlara mesela, Y kromozumunun yıkanmış ufak birkaç parçasını eklemekle başlanabilir.

2- Yüz sene eğitimle bile edinilemeyen öz güven ve öz değerlik duygusunu genlerimize yapıştırmaktan başka bir çözüm benim aklıma gelmiyor.

3- Kendi bedenini “evlilik” bedeliyle satışa çıkaran sözüm ona namuslu hayat kadınlarının, dürüstlük ve kıymetlilik, “pek bi temiz niyetlilik” (komik) hallerini kendileri de görebilsinler diye aynamsı bir molekül eklenebilir misal.

4- Sayfa sayfa kitap d(ç)evirip de bari bi satırını içselleştirseydin be kardeşim diyesim geliyor da bu “pek alası da olmayan” prens(es)lere (bir nevi “prens burada dur” anlamı da yüklenerek düşünce çorbası renklendirilebilinir) bu duruma kulak kabartabilmeleri için kulak da eklemek gerek.

5- Aynı okullarda kafa patlattıkları sıra arkadaşları kadar para kazanmakta olduğu, evi, arabası, işi ve önemlerinin şüphesiz var olduğu, geriye de sadece “hak etmişlik” hissi /inancı karışımından azıcık tatmak kaldığından bunun için deneyimli bir de dil ekliyoruz.

6- Bir de tam bu kafada olup da yine de benim kadar agresif, yırtıcı ve korkunç (bir nevi pozitif ayırımcı) olmamamızı sağlayacak (bundan bana kesin gerekli) sükunet, huzur ve “ tamam güzelim sakin ol kimse sana saldırmıyor” algısı yaratabilecek protein sentezini de sağladık mı daha bize top değmez.