İhtiyarlık

0

     İhtiyarlık  !.. 

İçim cız etti, demek ki ihtiyarlar kulübünün

üyelerinden biri olmuştum artık ben de.

Zaten artık ihtiyar değil de “65 yaş ve üstü” diyorlar.

İhtiyarlık konusunda kendimi hep şanssız görürüm.

Ben gençken, gençler cahil addedilirdi, ihtiyarlar ise

bilgeliğin simgesi olarak görülürlerdi.

Kısacası ben gençken ihtiyarlık makbuldü.

Yıllar geçti, yaşlandım.

Ama bu kez de ihtiyarlık gözden düştü, gençlik makbul oldu. .

Bizler ne yaptık ki kötü olduk ?..

Genç ihtiyar kavgası hiç bitmez.

İki safta da bulunmuş biri olarak üzülerek de olsa

itiraf etmeliyim ki, hayatta asıl olan ihtiyarlıktır.

Gençlik geçicidir,  ihtiyarlığa çevrilir, hayal olur biter,

ihtiyarlık ise kalıcıdır, ölüme kadar  gider. 

İhtiyarlığın bilgelik olarak nitelenmesi de

biraz züğürt tesellisidir, söylenir gider.

Ben de bir gün hüzünle fark ettim ki,

bir zamanlar yaşamın hızlısı iken

ihtiyarlayınca sessiz seyircisine dönüşüvermişim.

İhtiyarlar genelde “ah o zaman bilseydim”

“şöyle yapardım “ruh hali içindedirler,

öyle hayıflanmadıkları zamanlarda ise

“O halden bu hale nasıl geldim, nasıl geçti bu yıllar?”

şaşkınlığında. Çökerler.Yıkım başlar.

Gençlere öğüt verirler, kendilerinin bir zamanlar bu öğütleri

nasıl sıkılarak dinleyip kulak ardı etmiş olduklarını unutarak.

Son zamanlarda ne zaman ihtiyar olduğumu söylesem,

etrafımdan ve genç takımdan hep aynı tepkiyi alıyorum:

- Estağfurullah!” (   Ne oluyor yahhh.)

Bu da gösteriyor ki ihtiyarlık, henüz o aşamaya gelmemiş

olanlar tarafından ayıp olarak görülüyor.

Ama ihtiyarlığın ayıp olduğu evre de artık geçildi.

Koronavirüs önlemlerinden beri ihtiyarlık,

yaptırımı aylar süren, ev hapsi olan biz suça dönüştü.

Gerçekten de ülkemizde başka hiçbir yerde görülmemiş

bir uygulama ile 65 yaş ve üstündekiler, 

“ayak altında dolaşmasınlar” diye olsa gerek,

eve tıkıldılar.İtibarları sıfır.Ölmemizi bekliyorlar.

Bu uygulamanın makul bir açıklaması olmadığı gibi

ihtiyarların virüsün yayılmasında daha fazla etken olduklarının

bir kanıtı ve bu davranışın başka bir yerde örneği de yok.

Neyse uzatmadan soralım:

- Biz ihtiyarların ev hapsi ne zaman bitecek?

Yoksa onları eve tıkıp orada unuttunuz mu?

Azat edin artık bu acınacak hale soktuğunuz ihtiyarları..!

Merak etmeyin! Zaten onlar kendiliklerinden

ayak altından teker teker ve sessizce çekilmekteler..

ozcanvural33@hotmail.com