İki peri

Yine bir hüzün fırtınası okudum. Khaled Hosseini gerçekten bu işi iyi yapıyor. Duyguları okura hissettirmek konusunda oldukça iyi. Ayrıca doğup büyüdüğü toprakları kurguya dahil etmesi sanırım kendisi için gurur kaynağı olmalı. Okurken ben onun adına gururlanıyorum nedense.

Bir el arabasında kardeşini taşıyan ve babasının peşi sıra giden inatçı bir çocuk ile başlıyor hikaye. Dönüş yolu ise yok. Üç kişilik gidiş bileti olan ama iki kişilik dönüş ile devam eden bir yolculuk. Ve bu yolculuğun kaç tane hayata dokunduğunun hikayesi. Yine konudan ve olaylardan bahsetmeyeceğim. En azından elimden geldiğince. Uçurtma avcısı ve Bin muhteşem güneş kitaplarını okuduktan sonra bu kitap daha az hüzünlü oldu diyebilirim. Ayrıca diğer kitaplara göre farklı bir kurgu vardı. Yaşananların hikayesini dokuz farklı karakterden dinledik diyebilirim. Açıkçası kitabı bitirince bir soy ağacı yapmayı düşündüm. Kim kimin nesi biraz karışıyor ama ipin ucu kopmuyor. Kurgu dedim ya. Bu kadar karakterin -yan karakterleri de düşünürsek dokuz ile sınırlı değiller- birbirleri ile bağlantılarını okuyup tespit etmek inanılmaz keyifliydi. Birbirinden habersiz, ancak yürürken yan yana geçmiş olma ihtimalleri, aslında çok konuşan biri çıksa da diğerine boş boş her şeyi anlatma ihtiyacı duysa bu kadar uzamayacak olaylar zinciri. Gerçekten çok ilginçti.

Dokuz karakter demiştim. Kitapta dokuz bölüm ver ve her bölüm bir karaktere ayrılmış. Onun yaşamı ile ana konuya dair dokunuşlara tanık oluyorsunuz. Bu anlamda gerçekten çok iyiydi ama. Evet aması var. Her bölümde pek tabii doğrudan size karakterin kim olduğunu söylemiyor yazar. Okuyarak anlıyorsunuz ve bu durum kitaba yeniden başlamışsınız hissi uyandırıyor. Bu durum biraz okuru zorluyor. Zaten ilk elli sayfada kitabın sarıp sarmayacağı ile ilgili anca fikriniz oluşmuşken, tam konuya kapıldığınızda birden kendinizi Paris’te, bir mutfak masasında yüzü köpek saldırısı yüzünden tanınmayacak halde olan bir kadın, annesi, ve dostları ile kahvaltıda buluyorsunuz. Aklınızda ise acaba bunlar kim ve konu ile ne alakası var sorusu beliriyor. İşte bölümler bu şekilde ilerliyor ve sabrınız varsa devam edebiliyorsunuz.

Kitabı her ne kadar yazarın diğer kitaplarının daha altında bulsam da beğenmedim demeyeceğim. Güzeldi. Üç kitabını okudum ve üçünü de beğendim. Benim için iyi yazarlar arasında yer alıyor Khaled Hosseini. Deniz Duası kitabı için hazır hissetmiyorum kendimi. Beğeneceğimden emin olmama rağmen yazılma amacı ve konusu canımı acıtıyor. O ruh halinde olduğumu hissetmiyorum. Belki bir gün, okumaya cesaret edebilirim. Ama dediğim gibi, Ve Dağlar Yankılandı kitabı okunması gereken kitaplar arasında bence. ??Tavsiye ederim.