İlk yarydaki Galatasaray'a alkış, ikinci yarıdaki Galatasaray'a eleştiri

İlk yarıdaki Galatasaray'ı izlerken dedim ki içimden; Shalke maçında bu formatta oynamalıyız. Geçen senenin şampiyonluğu getiren oyun şekli, yani ortada iki defansif orta saha (Selcuk, Yekta), kanatlarda da yine orta sahanin ortasında oynayabilecek tipteki iki oyuncu (Emre, Hamit). Oyuncuların çok sıkça yer değiştirmeleri, Gençlerbirliği defansının dengesini oldukca bozdu. Defansin arasina atilan her top tehlike oldu. Ilk yarida, Hamit, Burak mutlak golleri atamadilar. Orta sahanin gucu sayesinde de Genclerbirligi hic topla oynayamadi ve pozisyon bulamadi. Ilk yarinin hakki en az 2-0 olmasina ragmen, ilk yari golsuz 0-0 sonuclandi.

Ikinci yarida Genclerbirligi biraz daha fazla pas yapmaya basladi. 55. dakikada Sneijder ve Emre cikti. Amrabat ve Umut girdi. Bence cok gereksiz iki degisiklikti. Ozellikle Emre o dakikaya kadar cok iyi oynuyordu. O iki degisiklik takimin dengesini tamamen bozdu. Takim hucum yapamaz hale geldi. Ozellikle Amrabat'in oyun sekli Galatasaray'a hicbir sekilde yardimci olmuyor. Takim oyunundan cok uzak, topu alip, cok kalabalik defansa ortalar atmaktan baska bir ozelligi yok Amrabat'in.

Genclerbirligi'nin golu sonrasi Hamit cikip Drogba girdi. Umut sag kanada gecti. Bu degisiklik, zaten takim koordinasyonu bozulmus takimin duzenini tamamen bozdu. Gokhan'in da kirmizi kartindan sonra, tum takim oyundan dustu ve maglubiyeti kabul etmis bir oyun oynadi.

Bir Galatasaray'li olarak o sacma penalti calininca uzuldum. Drogba kacirinca da sevindim. Hakemlere boyle sacma kararlar hic mi hic yakismisyor.

Sonuc olarak, ilk yaridaki Galatasaray gayet basarili ve galibiyeti sonuna kadar hakeden bir Galatasaray'di. Ikinci yaridaki ise, teknik ekibin gereksiz degisiklikleriyle, basarisiz ve puan kaybini hakeden bir Galatasaray'di.