İnsanın insana verdiği değer abidesi, Erzurum eşrafının mümtaz üyesi Saffet Dadaş

Biz dört kardeştik, sevgilerimiz hayallerimiz herkes gibiydi. Birimiz okuyacak diğerinize yardım edecek dünya bizim her şey gibi gece ve gündüz bizim.Biz dünyanın en en, zenginleriydik; çünkü biz birbirimizi çok seviyor aynı zamanda büyük küçüğüne saygılı küçük büyüğüne sevgili neşe turtası içinde beraber olmanın, birlikte bir patates kızartmasını yerken bile; dudaklarından kahkahalar yükselen o, yüksek evin çocuklarıydık. Çok kalabalık bir aileydik.

Kalabalıklığımız paylaşmamızdır, herkesle konu komşu ile aynı sevinci var olanı birlikte tüketmeyi amaç edinmiştik.

Çok çalışkan baba, ona eşlik eden bir anne, onların çalışkan ebeveynleri yakınları kızları, oğulları, torunlar damatlar emmiler dayılar.

Evet, dayılar ailemizde çok özel olup yerleri asla doldurulamayan kişilerdir. Onlar ailenin akıl hocası, sevilip dinleneni akıl mantığın yer ettiği abideler.

Onlarsız ne güneş doğar ne gün batar onlar sevdadır, onlar gönül bahçelerinin asude çiçekleridir. İnsan yaşarken her istediğini şekil değiştirebilir veya onda istediği yönleri temizleyebilir ama sevgi öğle girdiği yerden sökülüp atılamıyor. Bizdeki izi derin bizdeki izi kalıcı bizdeki izi geleceğe umut ama bu kadar sevinin sahibi.

İşte bende onu anlatmak istiyorum. Onu kaybettik bir biz değil her âlemden biri kaybetti.

Meğer ne zormuş kişinin sedasının yok oluşu. Acı !bu işte varmı ötesi .Yokluk insan yokluğu derdi anneannem doğruymuş Onu bir daha görememek yanında olamamak gülüşüne eşlik edememek, düşüncelerindeki ince mizahtan yoksul olmak, edep ve hayânın zenginliğinden nasiplenememek. Sevmek evet “ölürcesine “teslimiyet derecesinde bağlanmak, Yardım elini sonuna kadar uzatırken sadece nasiplenmeyi yeğleyen huzur duyan Adını gönüllere "Hızır soyadını huzur yazdıran Saffet Dadaşı unutmak mümkün değil.

Kötüyü “Rabbine bırakacak kadar “ Hakkı birleyen iyiliği müşkülü Hak için isteyen ondan yardım isteyen kim olursa olsun insan olduğu için elindeki lokmayı yarım bırakıp koşan sabır adı soyadı huzur olan “safoma uğur ola, iki cihanda Rabbim onu yaptıklarının hakkına ruhuna ferahlık nasip etsin. Onu unutmak değil, bence en güzel olanı her işin çözüm noktası olduğunu hatırlatan insanı, derinde ki gönül penceremde saksıda gül misali dualarımla sulamaktır.