İş görüşmesi mi / işkencesi mi?

Nasıl da aklımda üniversiteye başladığım o ilk günler, o müthiş heyecan, sınav telaşları, aileden uzak, maddi manevi zor ama güzel günler..

Ve sonrasında okul bitti, ben toz pembe rüyadan uyanmak olarak görüyorum üniversite sonrasını... Çünkü herseyin cok güzel olduğu, sorumlulukların şimdiki gibi ağır olmadığı bir dönemdir okul hayatı.

Üniversite sonrası , en büyük etken iş bulma... Cv hazırlama, başvurularda bulunma, "İlginize Teşekkürler, biz sizi ararız" cevapları... Hatırlayın şu anki işinize başlamadan önce kaç aşamadan geçtiniz.

Benim en çok eğlendiğim nokta mükalat aşamalarıdır.. Nedir bunlar ;

Adayla karşılıklı tanışma

Adayın özgeçmişini kısaca özetlemesi

Özgeçmişle ilgili anlaşılmayan konuların, ekbilgilerin ve detayların alınması

İşin gerektirdiği özelliklerin adaya uygunluğunun tespiti

Adayın beklentilerinin; ücret, sosyal imkanlar, kurum ölçeği, çalışma biçimi, mesai, seyahat, çalışma koşulları nın detaylı olarak öğrenilmesi.

Adaya süreç hakkında bilgi verilmesi

Gibi konulardır ..

Orda karşınızda oturan birkaç insanın dudakları ucundadır hayatınız, geleceğiniz.. O kadar cok mülakata katıldım ki , şunu anladım, bayanlar bayanlara karşı daha acımasız.. (bu gibi durumlar HALO ETKİSİ konusuna giriyor. İnsan kaynakları yönetimi dersinde ögrenmiştim. Görüşmeci sadece bir tek duruma odaklanıp ona göre veriyor. )

En eğlencelisi panel mülakatlar. Çok merak ediyorum soruları çok mu arıyorlar..

Bir bankanın zorlu sınavını atlatıp mülakat aşamasına geliyorsun... Seni tanımadıgın 5 kişiyle bir salona alıyorlar, sonrasında zarftan bir konu seçiyorsun (Bu arada başta hatırlatayım başvurulan pozisyon , call center) "AB üyeliğinin Ülkemiz ekonomisine, olumlu / olumsuz etkileri nelerdir" konu bu... Yarım saat bunu tartışacaksın..

Ee sonra insan kaynaklarındaki kişi uygun görürse senin tartışmadaki rolüne göre ve sonrasında sorulan birebir sorulara göre işe gireceksin..

Ben şunu merak ediyorum, hepimiz bankaların müşteri hizmetlerini kullanıyoruz, peki hangimiz tutup arayıp vs. bir bankayı çıkan müşteri temsilcisine afedersiniz "AB üyeliğimizin, ekonomimize olumlu olumsuz etkileri konusunda ne düşüyorsunuz" diye bir soru yöneltiyoruz? Bu veya buna benzer sorular... Bu şeye benziyor, efsane gibi dolaşır. İşte herkes bilir bu örneklemeyi, askeriye mülakatında arkandaki duvarın rengi sorulur. Sen eğer dönüp bakarsan elenirsin.. Bu da ona benziyor... Sizin o an anlattıklarınız (hele bir de grubunuzdakilerde yeterli bilgi yoksa) o yapılan grup tartısması vasatın altı olur ve o işi ancak rüyanızda görürsünüz...

Bilmiyorum ben mi saçma düşünüyorum, ya da cidden insan kaynakları yönetimindeki büyüklerimizin daha mantığı ele almaları mı gerek... Okunan okul, bilgi beceri düzeyi mi önemli (Çünkü kimse o sınavları aşmadan mülakat aşamasına gelemiyor) yoksa orda AB'yi tartışmak mı..

Enteresan olanlardan birkaçı da birebir sorulan sorular.. İnanın bazen şu yanıtları veresim geldi;

İ.K.Y. soru : Kendinizde sevdiğiniz ve sevmediğiniz olumlu olumsuz özellikler?

Aday Cevap: (ya buna ne cevap verilir..Sorma abla/ abi çok çabuk aşık oluyorum mu demek gerekir bu soruya.)

İ.K.Y. Soru : Arkadaşlarınız sizi nasıl tanımlar ?

Aday cevap : ( Vereyim cep telefonumu sıradan ara herkesi )

İ.K.Y. Soru : 5 Yıl sonra kendinizi nerede görüyorsunuz?

Aday Cevap : (Bunu grupta bulunan bir kıza söylemişlerdi, kız heyecandan "Genel müdürlüğe bile razıyım" diye bir cevap vermişti..)

Ooo daha neler neler..

Ben işin birazcık eğlenceli tarafından bakmaya çalıştım ama, şu bir gerçek, yani ben artık öyle düşünüyorum, iş başvurularında değerlendirilmek için, okulunuz, bilgi becerileriniz önemli değil o yukarıda saydığım birkaç soru örneğine güzel cevap veriyorsanız ve bir yerlerde bir tanıdığınız varsa bu işler oluyor..

İşte bu da bambaşka bir Türkiye gerçeği..

İyi çalışmalar..