İstanbul’a sevdalı yürekler

Yıl 2008… Mayıs’ın 29’u…

555. yıl önce tam da bugün ne olduğunu var mı hatırlayanınız…

Yorulmayın ben söyleyivereyim… Yıl 1453… Mayıs’ın 29’u…

Bir padişah var daha 21 yaşında… II. Mehmet … Haliç’e taşınıyor yağlı kütükler üzerinden gemiler… Surlara Osmanlı Sancağını dikiyor Ulubatlı Hasan… Surlar aşılıyor… Fethediliyor İstanbul… Fatih ünvanını alıyor II.Mehmet…

Ve dün gece İstanbul’un fethi coşku ile kutlandı Ankara’da…

Yaklaşık iki buçuk saat süren muhteşem bir organizasyondu Kültür ve Turizm Bakanlığı Güzel Sanatlar Genel Müdürlüğünce düzenlenen…

Görsel bir şölenle bayram etti gözlerimiz… Pası silindi kulaklarımızın…

Meşaleler, çiçekler…

Mehter Takımı…

Sema gösterisi…

Devlet Halk Dansları…

İçinden İstanbul geçen şarkılar…

Şiirler, oratoryalar…

Hınca hınç dolu bir salon…

Spikerlerin doyumsuz sesinden dinledik İstanbul’un fethini tane tane…

Sis bulutunun üzerine düşen rengarenk ışıklar… Pembeler, yeşiller, eflatunlar, maviler, sarılar…

Papatya motifli ışık gösterileri ile bütünleştiğimi hissettim o an sahnedeki yetmiş altı sanatçıyla.

Yükselen alçalan tınılar… Top sesleri… Sis huzmesi… Yanıp sönen ışıklar… Çoşan ve coşturan mehter takımı… Alkış sesleri… Yüreklerden taşan İstanbul sevgisi… Nasıl bir ambiyas bu Yarabbi… 1453 yılındayız adeta… İstanbul’dayız… Bir kez daha fethedildi İstanbul Milli Eğitim Bakanlığı Şura Salonunda dün gece…

“Ceddin deden, neslin baban
Hep kahraman Türk milleti
Orduların, pekçok zaman
Vermiştiler dünyaya şan.”

İstanbul’un fethinin 555. yıldönümü işte böyle coşkuyla kutlandı Başkent ‘de…

Tek bir yürek vardı o salonda dün gece İstanbul için çarpan.

Sana dün akşam tepeden baktık aziz İstanbul…

Heybeli’de mehtaba çıktık…

Kalamış’tan tatlı bir huzur aldık…

Bir mendil bulduk Üsküdar’a giderken…

Bir Garip Orhan Veli olduk İstanbul’da, Boğaziçi’nde Urumeli Hisarında oturduk…

Sanatçı olunmaz, sanatçı doğulur dedirtti bir kez daha o olağanüstü performans…

Onuncu yıl Marşı ile ayaktaydı tüm seyirciler… Alkış sesleri… Bu sesler ki Fatih içindi… Ulubatlı Hasan içindi… Tüm neferler içindi… İstanbul içindi…

İstanbul’u sevmezse gönül aşkı ne anlar… Anlar, anlar bu gönül aşktan... Sevdimi bir kez yürekten sever …