İstanbul'da neyimiz var?

Geçenlerde bir yerlerde bir tomar kağıt buldum. Babam birilerinden, bin liraya, noter senedi ile arsa almış. Biz İstanbul'da bir şeyimiz yok derken, belki de baba yadigarı iki karış toprağımız vardır? Bilemeyiz!

İstanbul'da malımız mülkümüz olmasa da, İstanbul bizden sorulur. İstanbul'da subay çıktık. İstanbul'da evlendik. Üç oğlum da İstanbulludur. İkisi Zeynep Kamil Hastahanesi'nde, diğeri Kasımpaşa Deniz Hastahanesi'nde doğdu.

Dostlarımızı, sevgililerimizi, arkadaşlarımızı, akrabalarımızı, hatıralarımızı İstanbul'da bıraktık. Üsküdar'dan Ümraniye'ye babamızla yürüyerek gitmişizdir. Böğürtlen toplayarak! Bir zamanlar Fatih'de ikinci katı, sonrasında Kuzguncuk dolmuşlarını gözlemeyi kendimize iş edinmişizdir. Aklimiza her gelisinde hala yuregimiz pirlar, bir hos olur, kendi kendimize ic cekeriz! Sizlere de oykumuzun tamamini soyleyemeyiz!

Bakirkoy, Yesilkoy, Yesilyurt is yerimiz, Fatih, Uskudar dost yerimiz olmustur. Taksim'de bulusmus, Fatih Kilim Pastahanesi'nde konusmusuzdur. Dondurma mi, soguk, ben mi sogugum, diyen arkadasimizi hayran hayran dinlemis, Kadir Inanir'i bilemeden, kendisiyle sohbet etmisizdir! Dedem Nuri Ferikoy Mezarligi'nda, Hanimin babaannesi Hadiye Hanim Kozlu Mezarligi'da yatarlar. Zekai, Sekip hala Istanbul'dadir. Beni Sekip'e Zekai tanistirmistir. Ikisi de Istanbul'dadirlar ama birbirini bilmezler!

Suratimiza Istanbul'un suyu 12 yaslarimizda vurmus, tuzlu suyun dadi dudaklarimizdan hala gitmemistir.

Bizi Istanbullu saymasalarda, bizim gonlumuz Istanbuldadir!