İstanbul Hatırası: Dayak Yeme Pozu Veren Öğrenciler!

Eskiden, televizyon mu vardı sanki?

Yok olmasına yoktu ama, olduğu zaman/lar da, çoğu kez, tek “borazan” sayılırdı. Bu nedenle, gerçekleri dile gitmek yerine “taraf” olarak hizmet sunmak, görev sayılırdı.

Herkesin gördüğünü görmeme, göstermeme kurnazlığı, yaygındı. Bu nedenle, gücü elinde tutan siyasilerin hoşlanmayacağı haberler, görüntüler yok sayılırdı.

Sonra kanallar çoğaldı, çoğaldıkça, son yıllarda “yandaş”lık da başını aldı gitti. Ancak, televizyon/lar çok olunca, görüntülerin, gerçeğin saklanması da, o kadar kolay değil.

*****

Bilmem, İçişleri Bakanı Beşir Atalay’ı televizyon ekranlarında dinlediniz/ izlediniz mi?

Bakın, söylediklerini gazetelerde okudunuz mu, demiyorum. Çünkü okumak başka, konuşanı ekranda dinlemek başka...

Eskiden, politikacıları ya radyodan dinlerdik ya da söylediklerini gazetelerde haber olarak okurduk. Söylenenlere, çoğu kez de, söyleyen bir devlet büyüğü olduğu için, inanırdık.

Oysa şimdi öyle mi?

Konuşmacının ağzından çıkan sözcüklerin, görüntüsüne, mimiklerine, ses tonuna yansıması, size her şeyi anlatır.

Konuşmacı içten mi, değil mi; söylediklerine kendisi de inanıyor mu, inanmıyor mu?

Hepsi, ama hepsi, ayna gibi ortada, tam HD kalitesinde!

*****

İçişleri Bakanı Beşir Atalay, özellikle Dolmabahçe’de yapılan rektörler toplantısını protesto eden öğrencilerden söz ederken “Oraya girmek istediler”, diyor.

Yani toplantının yapıldığı Dolmabahçe Sarayı’na...

Oysa öğrencilerin İstanbul’un dışında yollarının kesildiğini, coplandığını sağır sultan bile duydu.

Beşir Atalay ne diyor?

“Polis, belirli bir noktadan sonra öğrencileri uzaklaştırmak için gaz sıkmıştır, vurmamıştır. O yerde yatan bir kız öğrenci görüntüsü var, 40 yönden biz onu inceledik böyle bir görüntü niye meydana geldi diye. Böyle bir görüntü olmamalı. Onunla ilgili bir darbe yok. Çok ileri saldıran, polise vuran öğrencilerden bir kısmını gözaltına alma teşebbüsü sırasında ekran görüntüsü vermek için kendini yere atanlar da oluyor. Öğrencilerde olur bunlar. Bunun içerisinde belli bir grup var. Biz bunları tespit ettik, dosyamda var benim.”

Demek ki, görüntüler, polisin tavrı, ekranlara “bakan” göre farklı.

İki “bakan”, farklı görüyor. Kuşkusuz, “bakmayan”lar da, Beşir Atalay’a “Bakan” olduğu için inanacaklar.

İçişleri Bakanı Beşir Atalay, “bir “Bakan” olarak, biz “bakan”ların gördüğünü nasıl görmüş?

Polis, “gaz sıkmış, vurmamış”...

“Yerde yatan bir kız öğrenci görüntüsü”nu “40 yönden” incelemiş, “darbe” yokmuş!

Anlaşıldığına göre, “gözaltına alma teşebbüsü sırasında ekran görüntüsü vermek için kendini yere atan” öğrenciler, “İstanbul Hatırası” olsun diye “poz vermiş”ler!

Böyle “poz verme”ler, öğrencilerde olurmuş!

*****

Bakan’ın söyledikleri, “İyi ki, görüntüleri veren televizyonlar var” dedirtiyor.

İçişleri Bakanı Beşir Atalay'ın değerlendirmesine, görüntülere bizden farklı “bakan” olmasına diyecek fazla söz yok! Çünkü “Bakan”n bakması farklı.

Sadece “Bakan” mı farklı bakıyor?

Yok, yok!

“Yandaş”lık başını almış gidiyor.

Öğrencilerin, dayak yeme, yerlerde sürüklenme pahasına verdikleri "ekran görüntüsü", "poz", yanlarına kâr kaldı!