İyi ki doğdun Elvis!

Yıllar önce, ben küçük çocukken, ablam genç kızdı. Evimizdeki kocaman müzik setinin pikabında Elvis'in plaklarını çalar, şarkılara eşlik eder, kimi zaman dans eder, kimi zaman gözleri yaşarır hislenirdi; tam bir deli kan durumu:) Almanya'dan babam yanımıza gelirken ablama kendisinden birşey istemesini söylediğinde ablam, Elvis'in plağını isterdi. Sonraları öğrendim ki evimizdeki eski Elvis plaklarının çoğunun ilk sahibi annemdi.

Ablamın Elvis'e hayranlığının tavan yaptığı yıllar abim Pink Floyd, Metallica, Barış Manço, MFÖ dinlerdi. Sonraları ablam Eric Clapton, Ray Charles, BB King, abim ACDC, Bon Jovi...derken işte ben de onların dinledikleri müziklerden beslenerek müzik zevkimin temellerini attım o dönemlerde. Daha sonra kendi seçimlerimle devam ettim. Müzik zevkimin üstüne ne kadar çeşitleme yapsam da ben de hala annemden ve ablamdan kalma Elvis tutkunuyumdur. Eskiden plaklarını, sonraları kasetlerini ve şimdilerde CD'lerini dinliyorum.

Hayatımda hep yakın arkadaşlarım benim gibi Elvissever oldu; kimi zaman sohbetlerimizin fonu oldu, kimi zaman susup dinlediğimiz... Dolu dolu, doya doya. Daha sonraları sevgili eşimle yaptığımız uzun yolculuklarımızın çoğunda Elvis'in müziği bizimle geldi gittiğimiz yerlere. Hamileyken evde yalnız olduğum zamanlar kulaklığımı takıp ipodumla dolu dolu dinlediğim ve karnımdaki oğlumun kıpırtılarını onun eşliğinde hissettiğim yine aynı müzik... Şimdilerdeyse minik oğlumla birlikte dinliyoruz. Çocuk şarkılarını ya da başka müzikleri severek dinlesek de ara sıra "Elvis'i dinlemek istiyoyum" demesi ve keyifli danslarımız, konser kaydındaki en romantik şarkılarından biri olan Are yolu lansome tonigt'ta kahkahalara boğulan Elvis'e minicik oğlumun eşlik etmesi... beni çok mutlu ediyor!

Ne kadar yıl geçerse geçsin, hayatımın baharında olduğu gibi güzünde de ve her daim Elvis'i keyifle dinleyeceğim. İyi ki doğdun Elvis!