İzmir mi? Ah ne kadar anlamlı!..

Heyecanım İzmir'e yaklaştıkça artarken, bir yandan da sakin olmaya çalışıyordum. Uykumun tam ortasındayım, muavin -hanımefendi geldik - İzmir otogardayız deyip uyandırdı beni.

Saatim sabah 5,30 u göstermekte, hava karanlık, ayazı soluyarak boş bir bank aramakla meşguldüm. 

İşte asıl heyecanım hava aydınlanınca daha da arttı ve Bornova yolunu tuttum. Hiçbir şeyden haberi olmayan yüzlerle karşılaşmanın vereceği haz daha ne kadar tatlı olabilir ki? Yeşilçam filmlerindeki gibi bir ağaç arkasına saklanmış, karşıdan gelen dostane yüzü görmekle kalmıyor, bir yandan da acaba planı mı var deyip kendi kendimi eleştirmekten kendimi alıkoyamadığım bir an da karşısına atıverdim kendimi. İşte o an. (bunları yazarken aldığım mutluluk hala aynı derecede) Uzun zamandır göremediğim güzel yürekli dostumun sevinç gözyaşına ortak olup, ona sarılmaktan, İzmir'in havasını solumak ayrı bir lezzet, derken kendimizi Alsancak Tayfa Tayfa Balık evinde bulmanın ve dostların arasına karışmanın tarifini yapamıyorum. Sonrası mı?

Plaklar, rakı, balık, sohbet, geçmiş, kutlamalar ve İzmir havası. Sabahı hoş bir antoryumla karşılamak, akşamı Menemin ayazını çekerek soba arkasına sığınmak, dostlarla dedikodu yapmak. Dahası büyük cesaretle Konak, Karşıyaka, Bornova,,,, minik balonlarla,kuşları beklerken elimde kalan ekinlerle günü Smyrna da bitirmek, damak tadıma tat kattı.

Sonra mı,boyozun tadıyla, dostların yağmurlu bir günde beni uğurlamasıyla yol almanın, kısa ama süprizlerle dolu kaçamağın zevkini yaşattıkları için....

Teşekkür ederim.                                           

(Tekrar mutlu yaşlara güzel dost)

Saygılarımla

Sevcan İLKYAZ