İzmirli olmak…

İzmirli olmak…
Anadolu kırsalından büyük şehirlere gelenlerin birçoğu geldiği şehirle anılır. Sivaslı, Karslı vb. Kendim oralardan olmadığım için nasıl bir şey olduğunu bilmem. Ancak İzmirlinin ne olduğunu iyi bilirim. Biraz tarif edeyim.

Eğer, Kordon dendiğinde aklınıza elektrikli ev aletlerinin dışında bir yer ismi geliyorsa,
'Körfez Kokusu' nedir biliyorsanız,
35 ve 35‚5 kavramları size bir şey ifade ediyorsa,
Okulu asmak’ ya da ‘okulu kırmak’ yerine ‘okulu ekmek’ diyorsanız,
Kalbim Ege´de kaldı’ şarkısını kendinizle özleştirebiliyorsanız,
Boyoz denilince ağzınız sulanıyorsa,
Atilla İlhan‚ Can Yücel‚ Sezen Aksu, Tanju Okan isimlerini duyduğunuzda şöyle bir kabarıyorsanız.
İnciraltı kır kahvesinde, kız arkadaşınız size kendi elleriyle kahve yaptıysa,
Paraşüt kulesinden atladıysanız,
Fuardaki gölde kuğulara bindiyseniz,
9 Eylül size üniversite dışında şeyler de hatırlatıyorsa,
Kumrunun aslında bir kuş olmadığını ve çok da lezzetli olduğunu biliyorsanız,
Kuşadası’na ‘Ada’ diyorsanız
Bir kere bile YKM önünde buluşup sinemaya gittiyseniz,
5 ve 10. aylar arasında hafta sonlarını Seferihisar‚ Gümüldür‚ Çeşme‚ Karaburun‚ Kuşadası‚ Dikili‚ Foça gibi sayfiye yerlerinde geçiriyorsanız,
Montrö ve Lozan size sadece iki Avrupa şehrini hatırlatmıyorsa,
Karşıyaka da ki yunuslar, ilk gördüğünüz yunuslar ise,
En az bir günbatımını Asansör de bira içerek izlediyseniz,
Gevrek’‚ ‘Çiğdem’‚ ‘Domat’‚ ‘Nohut’ gibi kelimeleri kullanıyorsanız,
Sıcakkanlıysanız,
Babanız ‘biz çocukken Konak´ ta denize girerdik’ hikâyeleri anlatıyorsa,
Albümünüzde Hasan Tahsin Anıtının ya da Saat Kulesinin önünde çekilmiş en az bir fotoğrafınız varsa,
Bir kerecik dahi Kıbrıs Şehitleri´nde sevdiğinizle el ele dolaştıysanız,
“Fuar’ denilince aklınıza ilk olarak lunapark geliyorsa,
Kordon´da güneşin batışını izlemenin bir ayrıcalık olduğunu düşünüyorsanız,
Sevgi Yolu’nda yürümenin sevginin yolunda yürümek olduğunun farkındaysanız,
Toplumsal sevinçlerde ve kutlamalarda aklınıza gidilecek sadece tek bir buluşma yeri geliyorsa,
Yolda biriyle çarpışınca diğerinin hatası olmasına rağmen refleks olarak gülümseyip özür diliyorsanız,
Çocukken Kemeraltı Çarşısı’nda kaybolduysanız,
Hayatınızın önemli bir bölümü belediye otobüslerinde geçtiyse,
Mahsun Kırmızıgül ve Alişan’ı ayırt edemiyorsanız,
“Arapsaçı’‚ ‘Turpotu’‚ ‘Dalagan’‚ ‘Istifno’‚ ‘Ebegümeci’‚ ‘Denizbörülcesi’ ve ‘Isırganotu’ nedir biliyorsanız,
Arada bir diliniz, siz istemeseniz de ‘geliyom’‚ ‘gidiyom’‚ ‘gelcem’‚ ‘yapcam’‚ ‘etcem’ şeklinde sürçebiliyorsa,
Karakış nedir? Bilmiyorsanız,
Hiçbir zaman, hiç bir yere geç kalma korkusu yaşamadıysanız,
Zeybek havası duyduğunuzda içiniz cız ediyor ve kalkıp oynamak istiyorsanız,
Otobüste size biletini ya da kent kartını veren kişi para almamakta ısrar ediyorsa,
Başka bir şehre gidince o şehirde yaşayanlara acıyorsanız,
Mustafa Kemal Atatürk ve Cumhuriyet vazgeçilmezlerinizin ilk sıralarındaysa,
Ve elbette; İzmir denince, içinizde bir sıcaklık yüzünüzde bir tebessüm oluşuyorsa,
SİZDE İZMİRLİSİNİZ.

İzmirli olmak, nevi sahsına münhasır olmaktır. Fazlaca farklı ve fazlaca özel... Kimsenin anlayamadığı dilden konuşmaktır, lakin sözlerle degil; davranışlarla, hislerle, bakışlarla, görüntüyle kısacası yasam biçimiyle. Gevrek, boyoz, çiğdem, kordon, kumru bir yana hayatın tadını çıkarabilmektir. Birçok kültürle harmanlanan, açık görüşlü, hoş sohbet, güzel insan olmaktır. Rakı - balık kültürünü en ince detayına kadar bilmektir, sofrada her aksam ot çeşitlerini görmektir, saatlerce süren aksam yemekleri yemektir, gülmenin tadını çıkarmaktır. Kimse bilmezken, herkes hor görürken, bir şeyleri ilk kez yapmaktır ve belki de bu yüzden dışlanmaktır. Sonraları ise örnek alınmaktır. AB ile yanıp tutuşmamaktır, çünkü zaten Avrupai hayat biçimi ile büyümek, büyütmek ve bu yasam biçimini sonraki nesillere aktarmaktır. Kordonda, Karşıyaka’da sevdiğinizle açık başlı türbanlı ayırımı olmadan sarmaş dolaş yürümektir. Hatta içinizden çok gelmişse insanlara aldırmadan öpüşmektir. İzmirli olmakla gurur duymaktır….
Hâsılı İzmirli olmanın bir adı da özgürlüktür.
İzmir 2012