Kaçış Yok

Hava soğuk. Hem de ne soğuk… Soğukoğlu soğuk. Sokaktaki taş, kaldırım, araba, çerçöp, kedi, köpek, canlı cansız ne varsa donmuş sanki….

Hani bir filmde bir sahne donar ya öyle. Ya da sizin kendi hayat sahnenizde donmuş bir görüntü hep aklınıza gelir ya, öyle…

“Ne bu şikayet kardeşim soğuk işte, ocak ayı” olacak dedi arkadaşım. “Yazın sıcaktan şikayet edersiniz, kışın soğuktan…"
Ben de yazın böyle soğuk olsa, kışın da yaz gibi sıcak olsaydı! diye bi laf ettim.

Puffzzz diye yüzüme püskürdü. “Düşün,” dedi, “düşünsene yine aynı şey olurdu.”

Düşündüm! Evet haklısın. Kaçış yok. Kaçmak yok…

Ankara’da hayatlarının baharında yedi öğrencinin ölüme gittikleri gibi kaçış yok.

Onların arkasından kendi arka bölgesinin yapıştığı koltuğu kurtarmak için attığı iftiralar gibi b.ktan insanlardan da kaçış yok.

Öğrenciler bulunduklarında yarı çıplakmış. O halde fuhuş yapıyorlar ve bu da onların ölmelerini haklı (caizdir) gösteriyor! (-ki öyle bir durum da yok, olsa ne olacak: ONA NEEEEE!)

Genel müdüründe bu durumda koltuğu hak ettiğini gösteriyor. Bugün istifa ettirmişler. Seçimlerden sonra bir başka görevle terfi ettirirler. Eeee bu işler böyle, işler!

Hava soğuk: Senin ellerin, başın, k.çın üşüyor. Oh ki dua et sadece bedenin üşüyor. Allah ruhunu üşütmesin.

Şimdi o gençlerin yakınlarının ruhları üşüyordur. Erzurum soğuğunda kalmış gibidirler. Onlarca bardak koyu koyu çay içseler de, geçmez üşümeleri.

Hava soğuk ki soğuk…

Sabah sabah arkadaşımla oturduk, felsefe yaptık.

Ölüm nedir? diye.

Belki iyi bir şeydir. Ama dünyada olduğumuz ve türümüzün devamlılığı için Allah ölüm korkusunu içimize salmış da göndermiş, bizi.

En ufak bir ümitsizlikte, hastalıkta, yenilgide pes etmemek için.

Ulan hayat bu kadar b.ktan ve ölüm bu kadar tatlıysa, ben bileti kestirdim, gidiyorum dememek, diyememek için.

Her canlı ölümü tadacaktır. Tatmak.

Güzel olan şey tadılır. Hımmm çok nefis.

İnanın ruhum melankolik falan değil. Son derece realistim. 21. yy.ın reel dünyasının realist bir bireyiyim.

Yağan yağmur da beni romantik yapamaz. Hayat bu kadar şamar gibi yapıştırırken olayları, romantik olmaya fırsatınız dahi olmaz, olamaz.

Felsefe yapalım, felsefe. Felsefe yapmak güzeldir. İnsanı düşünmeye sevk eder. Hayatın anlamını çözmeye!

Sahi nedir? Ben hala çözemedim de...