Kadınım (nevruz 2)

Sen benim varlığımsın, ey cana!

Seninle var oldu hayat, ölüm.

Gölgen har’ımın karı, diyarım,

Yaratana kul, sana ram oldum.

                 ***** 

Seninle var oldu nevruz, bahar,

Varlık sebebi; sensin doğanın.

Varlığın berke, canan da, cansın.

Sensiz! Ev, dişi, er, can! Ne mümkün,

Yaşamın kerrarı sensin kadın…!