Kadınım

Bu dünyada kimine eş, kimine kardeş, kimine evlat oldum. Evlatlar doğurdum.

Sevdim, sevilmedim. Kimi elini okşamak için kullandı kimi dövmek için. Saçımı uzadıkça kimi sevdiniz. Ama kızınca aklın kıssa dediniz.

Kadınım işte kadın.

İnce narinim ama bazen gaddar olurum bakmayın. En büyük acıyı çektiririm. Kimi sevdam efsane yapar sizi. Bazen de en büyük üzüntünüz adı olurum.

Bazısı için için ağladı. Kıyamadı sevdam dediği kadına.

Ahh ya bazıları en büyük aşkım canım diyenler, yaktılar beni. Bin parçaya bölseler bitmezdi kinleri

Kimi zaman çocuklar doğurdum. Kiminde ben çocuk oldum sevdanın koynunda.

Ben çok şeydim. Aslında ne çok şeyim bakan göze…

Ama her şeyden önce insanız. Bizimde etimiz, kanımız var. Canımız acır, can acıtırız. Bakarım arada hatırlanırız. Dünya genelinde 8 mart kadınlar günü yapılmış. Ne güzel benim için bir şey ifade ediyor mu? Açıkçası hayır. Ben değerimi bilmek için yaftalara ihtiyaç duymuyorum.

Bir çiçek oldum olası af buyrulsun çokta bir şey ifade etmedi.

Nedense taşırken hep yüzüm kızarmıştır ondan belki de.

Ben her kalktığımda dua eder şükrederim. Sağlığım için, ailem için, sevenlerim sevmeyenlerim için. Evet sevmeyenlerim için. Çünkü sevmeyenler ki çoğu gülünecek şey kadınlardır. Canımı acıtmadılar. Beynimle savaştılar. Yeri geldi aşağıladıklarını sandılar farkına varmadan aşağılarken kendilerini. Ama vuranım, dövenim olmadı. Olsa olsa arada bırakıp korkak sevdalarına eşlik edemeyip yarıda bıraktılar yaşananları. Ama gün geçti bunlarda bitti..

Bazıları dövüldü erkekler tarafından. Güçlerini göstermek için kadını kullandılar. Gösterdiler kendi gibilere. Ama bazılarına kalkan eller kadın eli olmadı mı?

Hani düşününce bu erkekleri doğuran bizler, büyüten bizler nasıl öğretemedik nasıl sevilir kadın diye. Nasıl olur da kadının en büyük düşmanı kadındır deyimini ekledik sözlerimize.

Kiminde kız evlatlarımızı para karşılığı okutmaya gönderildi. Kiminde okula giderse öldüreceklerini söyleyenlere acı feryatlarımızı çıkarabildik.

Kimi ana, baba olduk evladımı bir yürek olur. Karda kışta taşıdık gözlerindeki bir pırıltı için. Ama bir yerlerde evlatlarımızı satmadık mı? Satılmadık mı?

Ne oldu bize biz ne zaman insan olmaktan çıktık

Ne zaman biz hatalarımız için birilerini suçlamaktan vazgeçip içimizdeki sevgiyi çıkarmayı unuttuk.

Kimi kadın erkeği ile savaşmadı mı. Savaş meydanlarında, kiminde savaş meydanlarının sebepleri olmadı mı? Kiminde okumadık mı? Odaya kilitlenen, bağlanan kadınların kadınlıklarını hoyratça alan ellere yardım eden arasında kadında olmadı mı ?

Erkek sen istedin ben yaptım demedi mi?

Fransa da en çok dayak yiyen kadınların arasında olan ülke iken romantizm hayallerimizi Paris’te süslemedik mi?

Kimine erkekler kiminde inançlar suçlandı.

Hayır suç insan olmayı unutanda.

Suç insan olmanın ne olduğunu unutanda.

Ben kadınım. Ve emin olunuz çok memnunum. Kimsenin değerine korumasına ihtiyacım yok. Ne beni koruyacağını düşünerek kendini iyi hissedecek erkeklere, nede kadınım kadınlarımız diyip aciz bir kadın görünce ahh canım diyip işte böyle oluyor şekerim gücü vermeyeceksin diyen magazinsel kadınlara.

Kadınım ben. Güzellikleri görenim. Gören göze aşığım.

Ve eğer bir güçlü olacaksam sevdiğimin beni sevdiğini bilerek onun kolları arasında olacağım anı tercih ederim.

Güçlüyüm ayaktayım her şeye varım ama yalnızım demek için değil.

Her gün kadın ve erkeğin bütününe kavuşacağı gün olarak başlasın…..