Kadının sosyal statüsü

Milliyetten Ece Temelkuran ‘’Kıyıdan’’ Köşesinde soruyor:

Bu memlekette örtüsüz kadın var mıdır?Bu memlekette kendini örtüsüz zanneden kadın hakikatte kaçı örtüsüzdür?

Başörtüsü, benim fikrimce, bu ülke kadınlarının cumhuriyetin ilanından sonra ortada bırakılışlarına verdikleri bir cevaptır. Hatta kendi cinslerini, cinsel kimliklerini korumak için verdikleri içgüdüsel bir cevaptır. Çünkü cumhuriyet, kadını toplumsal hayata katabilmenin tek yolunu onu cinsiyetsizleştirmekte bulmuştur. Kadını, "cinsiyetsizlik" örtüsüyle "örtünerek", "kapanarak" toplumsal hayata girmeye teşvik etmiştir.
Kadın olarak toplumsal hayatın içinde var olmak ise hâlâ, bugün bile tehlikelidir. İşyerinde tacizler, sokakta sözlü saldırılar... Bu, devlet hukukuyla da işleyişiyle de kadını erkek egemen düzenin "Hem çalış hem de eskisi gibi evinin kadını ol" ikiyüzlülüğüne karşı koruyamamıştır.

Örtü zırh verir insana...
Bu rejim, "Hem çağdaş ol hem de geleneksel kal" baskısına karşı kadını erkek düzeni karşısında tek başına bırakmıştır.

Bugün, bu kadar çağdaş elitimiz bile iş yerlerinde "genç güzel kadınları" yumuşak yumuşak, ince ince taciz etmiyor mu? Bu ikilemlere hangi insanın benliği dayanır?
Örtü, "Ben kadınım ve bana zarar verirsen bir kadına değil, bir Müslümana saldırmış olursun" zırhını verir insana. Cumhuriyetin devrimleri ve sonrasında o devrimlerin gündelik hayatta uygulanışı kadınlara erkek egemen düzene karşı sosyal veya hukuki olarak bu kadar güçlü bir zırh sağlayabildi mi? Cevabını bütün kadınlar bilir.

Biz bu kapanma işini cumhuriyetin bize öğrettiği gibi yapıyoruz; cinsiyetsizleşerek. Başörtülü kadınlar da kendi mahallelerinde onlara öğretilen şekilde yapıyor; tesettüre girerek.

Pratikte taciz edilmeden çalışmak, sosyalleşmek istediği için kapanan birçok kadın, öncelikle kendilerini bu toplumsal projenin mankeni yapan siyasi hareket tarafından önce nesne durumuna düşürülüp sonra da mağdur ediliyorlar.

Ece Temelkuran.

19.09.2009

Milliyet Gazetesi

Kadını toplumsal hayata katabilmenin yolu, onu nesne durumundan çıkarmaktan geçiyor.Kadın annedir, eştir, can yoldaşıdır.Yaşamın birçok güçlüklerini beraber göğüslediğimiz yol arkadaşımızdır. Kadının erkeğe ihtiyacı olduğu kadar, erkeğin de kadına ihtiyacı vardır.Kadın, erkeğin istediği gibi değil kendinin istediği gibi yaşamalıdır, buna da kendisi karar vermelidir.

Kadını bir nesne, cinsel obje olarak görmek feodal toplumlara özgü bir olaydır.

Çağdaş toplumlarda, erkek ve kadın eşit statüye sahip olmalıdır. Bu da öncelikle erkeklerimizin eğitilmesinden geçer. Alında kadının sorunu değil, erkeğin sorunudur bu. Sorunun çözümü toplumun eğitim, kültür ve ekonomik gelişimiyle doğru orantılıdır