Kandırmak

Kendini kandırmak o kadar kolaydır ki
Kandırabilirsin kendini
Hiç konuşmadan,
Hiç uğraşmadan,
Sadece parmağını kıpırdatarak bile...

Kandırabilirsin kendini
Boş hayallerle,
Umutla, sevinçle,
Sözde özgürlükle...

Ne kadar bağlı kalırsan hayallerine,
Ne kadar tutamazsan aynayı kendi yüzüne,
Ne kadar kaçarsan arkandaki karanlıktan
O kadar uzaklaşırsın özgür güvercinden...

Kandırırsın kendini üzgün olduğunda,
Yüzün somurttuğunda,
Kalbin ağırdığında
Ama düzelmez,
Yine kendini kandırırsın...

Düşüncelerin öyle derindir ki kafanda
Kaçamazsın onlardan
Kurtulmak istesen bile.
Bağlanmıştır sana zincirle,
Pranganın kilidi nerde
bulamazsın...
çünkü sen kendini kandırmışsın...