Kaplumbağalar

Merhabalar gönül dostlarım,

Son zamanlarda gerçekten güldüğüm bir fıkrayı paylaşmak istiyorum sizlerle, umarım beğenirsiniz..

Bir varmış, bir yokmuş, kaplumbağalar ülkesi çok kurak bir yıl geçiriyormuş. Dereler kurumuş, yağmurlar yağmaz olmuş.

Zavallı kaplumbağaların içecek bir yudum suları kalmamış.

İçlerinde en bilge olanı, çok büyük dağları göstererek, "bu dağların ardında bir göl var" demiş.

"O göle gidip su getirmek gerekir lakin biz yaşlıyız, yarı yolda ölürüz." demiş.

Aralarında konuşup karara varmışlar, en genç iki kaplumbağa gidecekmiş oraya.

Genç kaplumbağalar yola düşmüşler. Ve tam 70 yıl sonra göle ulaşmışlar.

Bir de ne görsünler, yanlarına kap almayı unutmuşlar. Suyu nasıl taşıyacaklar?

Bir tanesi "ben giderim" demiş ama "ben dönene kadar bir yudum su içmeyeceksin" demiş.

Öbürü kabul etmiş. Aradan 70 yıl, 80 yıl, 90 yıl geçmiş, bakmış bizim kaplumbağa hala dönmedi.

"Herhalde bu yolda susuzluktan öldü, bari ben de ölmeyeyim" diyerek göle eğilmiş.

Tam su içecekmiş ki; çalıların arasından bir ses gelmiş.

"Ben biliyordum böyle yapacağını, ondan gitmedim" demiş.

Evet gönül dostlarım, umarım bu paylaşımımla yüzünüzde bir nebze olsun tebessüm bırakmışımdır.

Unutmayın! Bir tebessümün, hem maliyeti sıfırdır, hem de değerine paha biçilmez.

SEVİLAY