Kara çalılar gibiydi elleri.

Çömelmişti
cami duvarının dibine.
Bacaklarının arasına sıkıştırdığı
küt bastona sarılmıştı
iki eliyle.
Kara çalılar gibiydi elleri.

Uyuyordu.
Başı ellerinin üstünde.
Bir rüyanın kucağındaydı
yorgun bedeni.
Ne gücü vardı
ne dermanı.
Sanki o uyanmasın diye
bir sessizlik kaplamıştı
her yanı.

Ezan sesiyle uyandı.
Çenesini dayadı
ellerinin üstüne.
İki damla yaş süzüldü
gözlerinden.
Yüzündeki çatlaklar sızladı.
Sızılar yüreğine düştü.
Ürperdi tüm vücudu
Güneş kavururken
her yanı
o üşüyordu.