Kaybolan değerler

Evet değerlerimiz magmanın içindeki madenler gibi eriyor. Hoşumuza gitse de gitmese de bu gerçekten kaçamıyoruz. 

Geçen yolda arabayla gidiyorum. Yavru bir köpek ara bir yolda karşıya geçmek istiyor. Araçlar bırakın hız kesmeyi gazı daha da körükleyerek geliyor. Zavallı köpek araç altında ben insanlığımıdan utanıyorum. 

Hayvanseverlere de bir çift sözüm var. Hayvansever ama hayvan sevmez arkadaşlar çok aranızda. Zavallı hayvanları tasma takıp dolaştırmak, kafeslere kapatmak, yiyecek verip onları doğal ortamları dışında ev hayatlarına mahkum ederek kendi egolarını tatmin ederek maalesef hayvanları doğal ortamlarından uzaklaştırıyorlar. 

Bir de insan sevmez arkadaşlar var. Ne insanın kendisine ne eşyasına ne malına saygısı kalmamış. O insanın diğerini eşi olmuş, çocuğu olmuş kardeşi olmuş, akrabası olmuş, komşusu olmuş pek bir değeri yok. Yaşam mücadelesi desek o da değil. Vahşilik diz boyu aşmış kendini gidiyor.

Dünya öyle bir düzen tutturmuş ki bir magma gibi elimizde ne var ne yok eritiyor. Sonra ise kusuyor. Ortalık mahşer meydanı gibi. Kimse kimsenin umrunda değil. Dürüstlükten ve doğruluktan bahsedenler en başta kendileri bunu ayaklar altına alıyor. Buna ben de dahil.

İnsanlar bir maske takmış gerçek kişiliğinden uzak kendilerine biçilmiş rolü oynuyorlar. Zaman zaman pişmanlıkları oluyor. Farkındalık içinde ellerinin arasına başlarını dayayarak düşüncelere dalıyorlar. Fakat bu pek uzun sürmüyor. Hızla rollerine geri dönüyorlar.

Geçen yeni yapılmış metro duraklarını gördüm. Milletin parasıyla yapılmış, kullanalım diye. Vandalın biri çıkmış üstüne slogan yazıyor siprey boyayla. Hızlı Tren seferleri başlayacakmış ama bir türlü başlayamıyormuş. Niye? Bir kendini bilmez telleri keserek sabote ediyormuş. Amaç birlilerini protesto etmek. Et kardeşim sana kimse karışmaz ama adam gibi protesto et. Milletin faydalanacağı, milletin parasıyla yapılanlara zarar verme. Ama bunlar da kafa basmaz. Zİra yolda giderken bir canlı önüne çıksa gaza basan insandan ne fayda gelir.

İnsanlık için, vatan için, ili için, komşusu için, ailesi için, dünya için ne yapmış ki... Yediğini doğaya atar, içtiğini doğaya atar, yapılanları yıkar sonra çıkar doğruluk ve hak der... 

Yazık..Yazık...