Kayıp çocuk sayısı ve suçlu çocuk sayısı niye artıyor?

Ülkemiz ‘İleri Demokrasi’ye geçtikten sonra, görünmezler görünür olmaya başladı!

İşte bunlardan birisi de kayıplar…

Özellikle kayıp çocukların sayısı dudak uçuklatan cinsten!

Türkiye İstatistik Kurumu Açıkladı: "Türkiye'de 4 yılda kayıp çocuk sayısı 27 bini geçti."

TÜİK’in verilerine göre: Suça sürüklenen çocuk sayısı 2008'de 62 bin 430, 2009'da 68 bin 344, 2010'da 83 bin 393 ve 2011 yılında ise 84 bin 916.

Türkiye İstatistik Kurumu'nun (TÜİK), 'Güvenlik Birimine Gelen veya Getirilen Çocuklar' adlı raporuna göre; 2008-2011 yılları arasında kaybolan çocuk sayısı 27 bini geçmiş.

Kayıp çocukların 16 bin 289'u kız çocuğu. 

Bildiğim kadarıyla, 1997 yılından itibaren 27 ilde 'Güvenlik Birimine Gelen Çocuklarla İlgili İstatistik Forumu' uygulamaya başlandı. Bu iller: Adana, Ankara, Antalya, Bursa, Çorum, Denizli, Diyarbakır, Elazığ, Erzurum, Gaziantep, Isparta, Mersin, İstanbul, İzmir, Kars, Kayseri, Kocaeli, Konya, Malatya, Manisa, Muş, Sakarya, Tekirdağ, Samsun, Trabzon, Şanlıurfa, Zonguldak illeriydi.

Jandarma Genel Komutanlığı ve Emniyet Genel Müdürlüğü'ne bağlı güvenlik birimlerindeki uygulama, 2007 yılından itibaren 81 ile çıkarıldı.

Anket formu, güvenlik birimlerine bir veya birden fazla gelen veya getirilen, güvenlik birimi kayıtlarına geçmiş veya geçmemiş, dosyaları cumhuriyet başsavcılıklarına intikal ettirilmiş veya ettirilmemiş her çocuk için dolduruldu.

81 ilde yapılan araştırmaya göre, 2008-2011 yılları arasında kaybolan çocuk sayısı 27 bini geçmiş. Kayıp çocukların 16 bin 289'u kız çocuğu. Aynı yıllar arasında bulunan çocuk sayısı ise 5 bin 974. Araştırmanın bir diğer dikkat çekici sonucu ise kurumlardan kaçan çocuk sayısı. Kurumlardan, son 4 yılda kaçanların sayısı 3 bin 227 iken, bunların bin 620'sini kızlar oluşturuyor.

TÜİK araştırmasına göre, dört yılda 676 bin 637 çocuk hakkında işlem yapılmış. 2008 yılında 132 bin 592 çocuk, 2009 yılında 151 bin 961 çocuk, 2010 yılında 188 bin 44 ve 2011 yılında 204 bin 40 çocuk güvenlik birimlerine getirilmiş.

Aynı dönemde, kız çocuklarının toplam sayısı ise 193 bin 931. Geliş nedenine göre, güvenlik birimine gelen veya getirilen çocuk sayıları şöyle:

Suça sürüklenen çocuk sayısı her yıl artış gösteriyor. Suça sürüklenen çocuk sayısı 2008 yılında 62 bin 430, 2009 yılında 68 bin 344, 2010 yılında 83 bin 393 ve 2011 yılında 84 bin 916.

Araştırmaya göre; terk sayısı 2008 yılında 89, 2009 yılında 48, 2010 yılında 66, 2011 yılında 27 çocuk. Evden kaçan çocuk sayısı ise 2008 yılında 2 bin 412, 2009 yılında 3 bin 195, 2010'da 3 bin 205, 2011'de 3 bin 222. Araştırmaya göre, bulunan çocuk sayısı 2008 yılında bin 340, 2009'da bin 669, 2010'da bin 757, 2011'da bin 208 çocuk.

Kayıp çocuk sayısı ise şöyle: 2008 yılında 4 bin 517 çocuk, 2009'da 5 bin 81, 2010'da 8 bin 81, 2011 yılında 10 bin 67 çocuk. Mağdur; 2008 yılında 44 bin 153, 2009 yılında 61 bin 645, 2010 yılında 76 bin 428, 2011 yılında 88 bin 582 çocuk. Kayıp çocukların 16 bin 289'unu kız çocukları oluşturuyor.

Madde kullanımı; 2008 yılında 163, 2009 yılında 373, 2010 yılında 985, 2011 yılında 418 çocuk. Sokakta çalışma; 2008 yılında 3 bin 632, 2009 yılında 3 bin 579, 2010 yılında 2 bin 768, 2011 yılında bin 712 çocuk. Sokakta yaşama; 2008 yılında 20, 2009 yılında 16, 2010 yılında 39, 2011 yılında 24 çocuk.

Kanunsuz çalışma 2008 yılında 35, 2009 yılında 9, 2010 yılında 12, 2011 yılında 16 çocuk. Bilgisine başvurma; 2008 yılında 2 bin 436, 2009 yılında 2 bin 363, 2010 yılında 3 bin 877, 2011 yılında 5 bin 418 çocuk. Okula gönderilmeme; 2008 yılında 21, 2009 yılında bin 190, 2010 yılında bin 28, 2011 yılında bin 129 çocuk.

Kurumdan kaçma 2008 yılında 426, 2009 yılında 827, 2010 yılında 868, 2011 yılında bin 106 çocuk. 2008 yılında kurumdan kaçanların 249'u, 2009 yılında 365'i, 2010 yılında 448', 2011 yılında 558'i kızlardan oluşuyor.

Diğer nedenlerle haklarında işlem yapılan çocuk sayısı 2008 yılında 9 bin 741; 2009 yılında 3 bin 302; 2010 yılında 4 bin 963; 2011 yılında 4 bin 916. 

Bu verilerin ışığında bir değerlendirme yapacak olursak, geleceğimizi emanet edeceğimiz çocuklara yeterli özeni göstermiyoruz.