Kedimiz

Kedimiz; Bu evde gözlerini açtı
Balkondu, evin içiydi, yeri yurdu
Bir evin içine, bir balkona habire
Oradan oraya koştu durdu.

Yerim, yurdum dedi didindi
Her yeri özümsedi, belledi
Aç kalsa da !. Hiçbir zaman
Pislemedi ekmek yediği yeri...

Genlerinde var asil, onurlu !...
Kimseye yalan söylemedi, çamur atmadı
Bir parça ciğer uğruna bile,
Yaşadığı yeri yurdu, ele güne satmadı..

Güzel İzmir